18 ഏൻ നിങ്കളക്കാട്ടി കനേകമാ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനനാലെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
നീ നന്തി തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ കൊടുക്കിനതായ് ഇരുക്കാം, ഒണ്ണാ അത് കോക്കിനാക്ക് ആത്തുമീയമായി വളറുകേക്ക് ഒരു ഉതവീമാനതില്ലെ.
ഒണ്ണാ ശവേൽ പത്തായിരം വാക്കുകാട്ടിൽ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനത്തിലും നല്ലത് ഇനിയൊള്ളവേരാക്ക് ഉവതേശമെ കൊടുക്കേക്ക് വിളക്കമാനെ അഞ്ച് വാക്കുകാട്ടിൽ കുരവുടുവേക്ക് ഏൻ പിരിയപ്പടിനെ.
അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനവൻ മനിശരുകാട്ടുകാക്ക് നാത്തെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ കുരവുടിനത്; അവ്വാൾ ചൊന്നത് ആരുക്കും തിരിത്തിരമാകാത്ത്; അവ്വാൾ ആത്തുമാവാലെ മറഞ്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാടതാൻ കുരവുടിനത്.
അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനാ ഉടയാളമേ വളത്തിനെ; ഒണ്ണാ പലകേൽ പാടിനാളോ ശവയെ വളത്തിനെ.
നിങ്കെ എല്ലാരും അന്നിയെ പാശകാട്ടിൽ കുരവുടോണും ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. അതക്കാട്ടി നിങ്കെ എല്ലാരും പലകേൽ പാടോണും ഒൺ താൻ എൻ ആശെ. ശവയെ വളത്തുകേക്കുചൂട്ടി പൊരുളെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി കൊടാതവോയേ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനാളക്കാട്ടി പലകേൽ പാടിനാ താൻ മികന്താ.
വോറാളുകളക്കാട്ടി നിങ്കെ മാനമൊള്ളവേരാ ഒൺ ചൊല്ലിയതാര്? തെയ്വം തന്തതല്ലാതെ വോറേ എന്തനേത്ത് നിങ്കകാൽ ഒള്ളെ? നിങ്കാക്ക് ഒള്ളതെല്ലാം തെയ്വം തന്തതൊണ്ണാ പിന്നെ എന്തുക്ക് നിങ്കെ പെരുമപ്പടിനെ?