13 അകനെ നമ്പിക്കെ, ആശെ, ആത്തിരം ഇതുകാടു മൂണും നിലെ നിൽക്കും. ഇത്തിൽ വലിയതോ ആത്തിരം താൻ.
അത്തുക്ക് അവൻ, “നിൻ തെയ്വമാനെ കരുത്താവുകാൽ നല്ലെ ഇതയത്തോടും മനശ് നുറഞ്ചും നുറഞ്ച ആത്തുമാവിലും ചരിയാനെ ചക്കിതീലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും. അതുമട്ടുമില്ലെ നിന്നവോലയേ നിൻ കിട്ടെ കൂരക്കാറൻകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ” ഒൺ അവൻകാൽ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ, ഏനോ ശീമോനേ, നിൻ നമ്പിക്കെ ചോന്ത് പോകാതിരുപ്പേക്ക് ഏൻ നിനക്കുചൂട്ടി വായാതിയെ; അതുനാലെ നീ മനം തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിൻ ഇണങ്കരുക്കു തയിരിയമെ കൊടുത്തു നിലെ നുറുത്തോണും.”
അതുനാലെ ആശെ തരുനവനാനെ തെയ്വം അവന്റെ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതീൽ നിങ്കാക്ക് കനേം ആശെ തരട്ടെ. നിങ്കെ അവനിൽ അനേകമായ് നമ്പുകേം അകനെ നിങ്കാക്ക് കനേകമായ് പിരിയമും നിമതീം കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യട്ടെ.
നിങ്കെ ഉന്നം ആത്തിരമാകട്ടെ. ആത്തുമീകെ വരത്തുക്കുചൂട്ടി, മൊത്തപ്പൊതുവാ പലകപ്പാട്ട് വരത്തുക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ ആശേ വയ്യിൻ.
നിങ്കെ ചെയ്യിനതെല്ലാം ആത്തിരത്തോടെ ചെയ്യിൻ.
ഒരാ ചെയ്യത് നിലെ നുണ്ണതൊണ്ണാ അവനുക്ക് അത്തിലെ കൂലി കിടച്ചോകും.
ഇനി മേലോട്ടുക്ക് മുകന്ത് വച്ചെ തീനെചൊല്ലി നിങ്കെ കേട്ടെ കേൾവീക്കൊള്ളെ വതിലെ ചൊല്ലട്ടെ. “നങ്കെ എല്ലാരുക്കും അറിവൊള്ളെ” ഒൺ നങ്കാക്കേ തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അം അറിവ് ഒരാളെ പൊങ്കാരകാറനാക്കിനെ; ഒണ്ണാ ആത്തിരം നങ്കളെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും വളത്തിനെ.
ഒണ്ണാ ഒരാ തെയ്വത്തുകാക്ക് ആത്തിരമായിരുക്കിനതൊണ്ണാ അവനെ തെയ്വമും അറിഞ്ചിരുക്കിനെ.
ഇം ഉടമ്പിൽ ഇരുന്തവോളെ ചെയ്യത് നല്ലതായാലും കെട്ടതായാലും അത്തുക്കൊത്തെ കൂലി കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് നങ്കെ നായം വിതിക്കിനെ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് മില്ലോട് നിൽക്കെ വേണ്ടിയിരുക്കും.
അവൻ നങ്കെ എല്ലാരുക്കുചൂട്ടീം ചത്തനാലെ പിശയ്ക്കിനവൻ ഇനി ഉടവനുക്കുചൂട്ടിയില്ലെ, തങ്കാക്കുചൂട്ടി ചത്ത് ഉശിരോറി എന്തിയെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി താൻ.
എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൂട്ടായ്മേൽ ഇരുക്കിനവോളെ പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിനത്തിലോ ഏലാതെ ഇരുക്കിനത്തിലോ കാരിയമില്ലെ; കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലൊള്ളെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ വെളിവാനത് നങ്കെ തെയ്വത്തുകാലും മനിശൻകാലും കാട്ടിനെ ആത്തിരംനാലെ താൻ.
നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ആത്തിരം എല്ലാ അറിവിലും പോതത്തിലും കനത്ത് കനത്ത് വരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കുചൂട്ടി അവൻ വച്ചിരുന്തെ മേൻമയാനതും മകത്തമാനതുമാനെ ഇം മറുമം ഉടയാ ആളുകേക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേക്ക് തെയ്വം തീരുമാനമിട്ടെ; ഇം രകശിയം നിങ്കളിലൊള്ളെ കിരിശ്ത്തുവേതാൻ; അവൻ മട്ടുംതാൻ നങ്കെ മകത്തത്തുക്കൊള്ളെ ഒരേയൊരു ആശെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
ഇതക്കാട്ടി നങ്കളെ എല്ലാരാം മൊത്തമാ ഒത്തുമേൽ നുറുത്തിനെ ആത്തിരമൊള്ളവേരാളായ് ഇരിൻ.
അമ്പോളെ നമ്പിക്കയോടെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ വേലയാം ആത്തിരമോടെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ ഉതവികാടാം കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ ആശേലെ ഉറപ്പാം നിനച്ച് നങ്കെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
ആയനാലെ പകലുക്കൊള്ളവേരായാനെ നങ്കെ പോതമൊള്ളവേരായായ് ഇരുക്കോണും. നമ്പിക്കേം ആത്തിരമും പടച്ചട്ടയായും നങ്കെ രച്ചേലെ ഉറപ്പ് തലേലെ പടത്തൊപ്പിയായും ഇരുക്കോണും.
നമ്പിക്കയാനവേരാക്ക് ചുത്തമാനെ ഇതയം, നല്ലെ മനശിരക്കം, നിച്ചമാനെ നമ്പിക്കെ ഇതുകാട്ടിൽ നുൺ ഒണ്ടാനെ ആത്തിരം ഒണ്ടാളത്തുക്കുതാൻ ഏനീ കൽപ്പനേ ഇടിനത്.
പേടീലെ ആത്തുമാവെ നാത്തെ തെയ്വം തന്തിരുക്കിനത്; തെയ്വ ചക്കിതീലേം പിരിയത്തിലേം പൊറുപ്പിലേം ആത്തുമാവെ താൻ തെയ്വം നങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനത്.
അതുനാലെ നിങ്കളിലെ മനെ തയിരിയമെ വുട്ടൊറിഞ്ചാവാനില്ലെ. അത്തുക്ക് വലിയെ കൂലി നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.
നാമോ പുറക്ക് തിരുമ്പി നാശത്തുക്ക് പോനവേരായില്ലെ. ഒണ്ണാ നമ്പി ഉശിരെ കാപ്പാത്തിനെ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളവേരാതാൻ.
നിങ്കെ ഒവ്വോരാളും കാത്ത് ഇരുക്കിനതെ നേടിളത്തുക്ക് ഇം ഉശാരെ നിലെ നുറുത്തോണും ഒൺ എങ്കെ ആശിക്കിനെ.
ഇം കാത്തിരുപ്പ് ചക്കിതി ഒള്ളതും ഉറപ്പൊള്ളതും താൻ; അത് നങ്കളെ പരിശുത്തമാനെ ഇടത്തുക്ക് മില്ലോട് തൂയ്ക്കിട്ടിരുക്കിനെ തിരച്ചീലേക്ക് അകത്തുക്ക് കൊണ്ടോനെ.
കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തുകേം അവനുക്ക് മകിമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ തെയ്വമെ അവൻനാലെ നിങ്കെ നമ്പുനെ. അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കേം ആശേം തെയ്വത്തിൽ വച്ചിരുക്കിനെ.
ഏശുവെ നമ്പുനെ അണ്ണൻ തമ്പിയേരുകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനവൻ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കിനെ; അകത്തവൻ പാപത്തിൽ ബൂശുകയോ വോറാളുകളെ പാപത്തിൽ ബൂത്തുകയോ ചെയ്വേക്കൊള്ളതൊണ്ണും കാണാത്ത്.
അപ്പലാമേ, മുതപ്പുടിച്ചൊള്ളാളെ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളനാലെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ. ഉളന്താരിയേരേ, നമ്പിക്കേൽ നിങ്കെ ഇതയം ഉറച്ചിരുക്കിനതുനാലേം തെയ്വ വശനത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കിനനാലേം കുറുപ്പുനാത്തെ ഉരുമനെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനതുനാലേം നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ.
അതുനാലെ മുതെ പുടിച്ച് നിങ്കെ കേട്ടത് നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ ഇരുക്കട്ടെ. മുതെ പുടിച്ച് കേട്ടതു നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ മകനിലും തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലും മൊത്തമാ ഇരുക്കും.
ഇം ആശയോടെ ഇരുക്കിനവനെല്ലാം കിരിശ്ത്തു ചുത്തമാനവനായ് ഇരുക്കിനവോലെ ഉടവനമാം ചുത്തമായ് കാക്കിനെ.
തെയ്വത്തിൽ നുൺ പുറന്തെ ആരും പാപമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ഉശിരുതാൻ അവനേത്തിൽ ഇരുക്കിനത്; തെയ്വത്തിൽ നുൺ പുറന്തതുനാലെ അവനുക്ക് പാപമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരുപ്പേക്ക് കൂടാത്ത്.