27 അതുനാലെ ഓയ്ക്കിയം നാതെ അപ്പമെ തിന്നുകയോ വീഞ്ചെ കുടിയ്ക്കികയോ ചെയ്യിനവൻ കരുത്താവിലെ ഉടമ്പുക്കും ഇലത്തത്തുക്കും എതിരായ് കുത്തക്കാറനാനെ.
വിരുന്തുകാറാളെ നോക്കുകേക്ക് രാശാവ് അകത്തിൽ നുൺ വന്തവോളെ കലിയാണത്തുക്കൊള്ളെ ഉടനടയെ ഇടാത്തെ ഒരു മനിശനെ അങ്ക് കണ്ടെ.
ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിവന്തെ ഉശിരൊള്ളെ അപ്പം താൻ; ആരൊണ്ണാലും ഇം അപ്പമെ തുണ്ണതൊണ്ണാ അവൻ എപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുക്കും; ഉലകത്തിലെ ഉശിരുക്കുചൂട്ടി ഏൻ കൊടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ ഇം അപ്പം എൻ ഉടമ്പുതാൻ.”
നിങ്കാക്ക് കരുത്താവിലെ പാനേൽ നുണ്ണും പേയ് പിശാശിലെ പാനേൽ നുണ്ണും കുടിയ്ക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; കരുത്താവിലെ പാനേൽ നുൺ തിന്നുകേം കുടിയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനവേരായാനെ നിങ്കാക്ക് പേയ് പിശാശുകാട്ടുക്ക് വച്ചത്തിൽ നുണ്ണും തിൻബേക്കോ കുടിയ്ക്കേക്കോ മുടിയാത്ത്.
അകനെ ആരൊണ്ണാലും ഓയ്ക്കിയം നാതെ കരുത്താവിലെ ഉടമ്പെ തിന്നുകയോ കുടിയ്ക്കികയോ ചെയ്യാ അവൻ ഉടയാക്കേ തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ തണ്ടനേ വലിച്ച് വയ്ക്കിനെ.
തെയ്വ മകനെ മാനം കെടുത്തുകേം നങ്കളെ ചുത്തമായ്ക്കെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തമെ കെട്ടതൊൺ നിനയ്ക്കുകേം നങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടിയെ ചുത്തമാനെ ആത്തുമാവെ മാനം കെടുത്തുകേം ചെയ്യിനവനുക്ക് എത്തിനെ വലിയെ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും ഒൺ നിനച്ചോനിൻ.