16 ഇതെചൊല്ലി ആരൊണ്ണാലും തരുക്കമെ ചൊന്നതൊണ്ണാ ഇത്തിൽ നുൺ വോറേ കീൾവളക്കം എങ്കാക്കോ തെയ്വ ശവകാട്ടുക്കോ നാത്തെ ഒൺ നിനച്ചോകട്ടെ.
കുഞ്ചിക്കാടെ പരിച്ചേതനെ ചെയ്വാനില്ലെ ഒണ്ണും മിന്നോരു കാലമിരുന്ത് കൊൺനടക്കിനെ ചട്ടമെ പാലിപ്പാനില്ലയൊണ്ണും എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേലിരുക്കിനെ എല്ലാ എകൂതരുകാലും മോശേലെ ചട്ടമെ വുടുക്കോണും ഒണ്ണും നീ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതായ് ഇങ്കിളവേരാ ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
നീ അവറളും മത്തും പോയി മൊത്തമാ ചുത്തമാകിളെ ചടങ്കെ ചെയ്യോണും; അവറെ തലേ വടിയ്ക്കിനത്തിലെ ചിലവാം നീയേ ഇടോണും; അകനെ ചെയ്യതൊണ്ണാ നിന്നചൊല്ലി കേൾവിപ്പട്ടത് ചരിയില്ലെ ഒണ്ണും നീ എകൂതര് ചട്ടമെ പാലിക്കിനാതാൻ ഒണ്ണും എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊണ്ടാളെ.
പെൺമ്പുള്ളേക്ക് അത് മാനം താൻ ഒണ്ണും മൊത്തപ്പൊതുവാ നങ്കയതെ കാണതാനേ? നീളമാനെ തലമുടിയെ പെണ്ണാക്ക് മൂടുപടമായ് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
എരുശലേമിലിരുക്കിനെ നമ്പിക്കയാനവേരാക്കുചൂട്ടി ഒള്ളെ പിരിവെചൊല്ലി നിങ്കെ കേട്ടെ കേൾവീക്ക് ഇനി ഏൻ വതിലെ ചൊല്ലട്ടെ, ഏൻ കെലാത്തിയാവിൽ ഒള്ളെ ശവകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലിയതുവോലയേ നിങ്കളും ചെയ്യിൻ.
അതുനാലെ കരുത്താവ് വരിനതുവരേക്ക് ഒണ്ണുക്കും നായമിടുവാനുമില്ലെ; അവൻ വരിനവോളെ ഇരുട്ടിൽ മറഞ്ചിരുക്കിനത് എല്ലാം വെളിച്ചത്തുക്ക് കുടക്കുകേം മനിശെ മാനടവൻ ഇതയത്തിലെ ചിന്തനകാടെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യും; അന്നേരം ഒവ്വൊരാക്കും അവനവൻ ചെയ്യത്തുക്കൊള്ളെ മാനം തെയ്വത്തിലിരുന്ത് കിടയ്ക്കും.
കരുത്താവു നിങ്കളെ വുളിച്ചവോളെ ഏളെ നിലമേൽ ഇരുന്തതോ അതുവോലെ പിശയ്ക്കോണും; ഇന്താൻ ഏൻ എല്ലാ ശവകാട്ടുക്കും കൊടുക്കിനെ കൽപ്പനെ.
ഏൻ ഒരു അടിമയില്ലയേ? ഏൻ ഒരു അപ്പോശ്ത്തലൻ താനേ? നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ഏൻ കണ്ടതാനെ? കരുത്താവിൽ ഏൻ ചെയ്യെ വേലേലെ കനിതാനെ നിങ്കെ?
ഏനും ബർന്നബാശും എങ്കളേ വേലേ ചെയ് പിശയ്ക്കിനെ; ഇകനെ എങ്കെ മട്ടും ചെയ്യാ മതിയീ?
എൻ ഇണങ്കരേ, കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എകൂതാ നാട്ടിലെ തെയ്വത്തിലെ ശവകാട്ടുക്ക് നടമായതുവോലെ നിങ്കാക്കും നടമായിരുക്കിനെ. അവറെ എകൂതരുകാട്ടിൽ നുൺ തണ്ടനെ ഏത്തതുവോലെ നിങ്കളും നിങ്കെ ചാതീ ശനത്തിൽ നുൺ തണ്ടനകാടെ ഏത്തതാനേ?