4 തെയ്വം കൊടുത്തെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കേം ചെയ്യെ. തങ്കളും മത്തും വന്തെ തെയ്വത്തിലെ പാറേൽ നുൺ താൻ അവറെ കുടിച്ചത്; അം പാറനേ കിരിശ്ത്തു.
അത്തുക്ക് ഏശു അവേകാക്ക്, “നിനക്ക് തെയ്വത്തിലെ താനമാം നിൻകാൽ കുടിപ്പേക്ക് കോക്കിനാ ആരൊണ്ണും തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ നീ അവൻകാൽ കോക്കുകേം അവൻ നിനക്ക് ഉശിരൊള്ളെ തണ്ണിയെ തരുകേം ചെയ്വനായെ” ഒൺ വതിലായ് ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിയാത്ത്; ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനിൽ അത് തുമ്പുകമായ് പൊയ്ങ്കി അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പെരുനാളിലെ കടശീലതും മുയ്ക്കമാനതുമാനെ നാളിൽ ഏശു എന്തി നുൺ, “തവിക്കിനെ എല്ലാരും എൻകാൽ വന്തു കുടീനിൻ.
കാകാറ് ഒണ്ണതു അറബി നാട്ടിലെ ശീനായ് മലയെ കാട്ടിനെ. അത് ഇപ്പണേലെ എരുശലേം വോലതാൻ; എന്തൊണ്ണാ അവെ ഉടയാ കുഞ്ചിക്കാടും മത്തും അടിമയായ് താൻ പിശയ്ക്കിനത്.
ഇതുകാടെല്ലാം വരുകേക്കിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാട്ടിലെ താപ്പുറെ മട്ടുംതാൻ; ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തുതാൻ മെച്ചക്കമാനത്.
നായപുറമാണം വരുകേക്കിരുക്കിനെ നൽമകാട്ടിലെ താപ്പുറെ മട്ടുംതാൻ; അല്ലാതെ അത്തിലെ നിച്ചമാനെ ഉരുവമില്ലെ. അതുനാലെ വരിയമെല്ലാം ചെയ് വരിനെ ആകംനാലെ തെയ്വത്തുകാക്ക് വരുകേക്ക് ആശിക്കിനവേരാളെ മികന്തവേരായാക്കേക്ക് അത്തുക്ക് കൂടാത്ത്.
“വരിൻ” ഒൺ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവും ഏശുവുക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ങ്കി ഇരുക്കിനെ മണവാട്ടീം ചൊന്നെ; അതെ കോക്കിനവനും “വരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലട്ടെ; തവിക്കിനവൻ വരട്ടെ; ആശിക്കിനവൻ ഉശിര് തണ്ണിയെ മത്തം കുടിയ്ക്കട്ടെ.