5-6 കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ശാച്ചിയം നിങ്കളേത്തിൽ ഉറപ്പായിരുക്കിനനാലെ നിങ്കെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും എടുത്തു ചൊല്ലിയാ നിങ്കളിലെ പേച്ച് വാത്തേലും എല്ലാ അറിവിലും അവനാലെ മികന്തവേരാ ആയിരുക്കിനെ.
അകനെ അങ്ക് ഇരുന്തെ എല്ലാരും തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചെ; ആത്തുമാവ് അവറാത്തുക്കു കുരവുടുവേക്ക് കൊടുത്തവോലെ വൊവ്വോറേ പാശേൽ അവറെ കുരവുട്ടെ.
അവറളിലെ കുത്തം വോറേ ചാതികാട്ടുക്ക് കുണമായതൊണ്ണാ, വോറെ ഒള്ളെ ചാതികളും മത്തും എകൂതരും തെയ്വത്തുകാക്ക് ചേന്തതായപ്പെ അത്തിലെ കുണം എപ്പേരുപ്പട്ടത്.
കിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ നല്ലെ കുണമുള്ളവേരാളും അക്കുമിക്കും ഉവതേശിക്കേക്ക് അറിവു നുറഞ്ചവേരാളും താൻ ഒൺ ഏൻ നമ്പുനെ.
അതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാട് വോറെ ഒള്ളവേരാ ചൊന്നെ ഒടിയോറെ പേച്ച് വാത്തകാടെ ഏത്തെടുക്കുകേം നങ്കെ നമ്പിക്കയാനെ പിശപ്പിൽ പേടിനാതെ പിശയ്ക്കേക്കും നങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യിനെ.
ഇനിയൊരാക്ക് അരിശുകത്തിലെ നൽവരമും വോറൊരാക്ക് പലകേൽ പാടുകേക്കൊള്ളെ വരമും ഇനിയൊരാക്ക് ആത്തുമാവുകാടെ തെളിവാ പുറിച്ച് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ വരമും വോറൊരാക്ക് കനേകം പാശകാട് വരമും ഇനിയൊരാക്ക് പാശകാടെ വിളക്കമാക്കേക്കൊള്ളെ വരമും കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
ഒരാക്ക് ആത്തുമാവാലെ പുത്തീലെ വശനമെ കൊടുത്തിരുക്കിനെ; വോറൊരാക്ക് അം ആത്തുമാവിലെ അറിവിലെ വശനമാം കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
എനക്ക് പലകപ്പാട്ട് വരം കിടച്ചാലും മറഞ്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാടെ മുച്ചൂടും തിക്കിനൊണ്ടായാലും എല്ലാ അറിവും തിക്കിനൊണ്ടായാലും മലകാടെ മാത്തുകേക്ക് നമ്പിക്കെ ഒണ്ടായാലും ആത്തിരം ഇല്ലാട്ടി ഏൻ ഒണ്ണുമില്ലെ.
പലകപ്പാട്ട് വരമോ നാതയായോകും, വൊവ്വോറേ പാശാ വരം നുണ്ണോകും, അറിവ് നീങ്കി മണ്ടും ഒണ്ണാ ആത്തിരമോ എണ്ണേക്കും നിലെനിക്കും.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, അതുനാലെ എന്തെ ചൊൽവിളെ നിങ്കെ കൂടി വരിനവോളെ ഒവ്വൊരാക്കും പാട്ടൊണ്ട്, ഉവതേശമൊണ്ട്, വെളിപ്പാടൊണ്ട്, അന്നിയെ പാശയൊണ്ട്, തിരിത്തിരമാക്കൽ വരമൊണ്ട്. ഇതുകാടെല്ലാം ശവയെ വളത്തുകേക്ക് ഉതകോണും.
അകനയൊണ്ണാ ആരുക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ചത്തതോ, അം മനശുറപ്പ് നാത്താ ഇകനെ നിന്നറിവിൽ നാശമടേകേക്ക് ഇടയാകും.
“ഇരുട്ടിൽ നുൺ വെട്ടം ഒണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്വം ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ മുകറുനാലെ നങ്കെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ വെളിച്ചമായ് കത്തിനെ; ഇത് തെയ്വ മകിമേലെ അറിവെ നങ്കാക്ക് തരുവിളത്തുക്കുതാൻ.
എങ്കെ കവലപ്പടിനവേരാ ഒണ്ണാലും എപ്പണും പിരിയമടേനെ; എങ്കെ അപ്പുറാണികെ ഒണ്ണാലും കനേംവേരാളെ ചൊത്തൊള്ളവേരായാക്കിനെ; ഒണ്ണും നാത്തവനൊണ്ണാലും കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാം എങ്കാക്ക് ഒള്ളെ.
നമ്പിക്കെ, തെയ്വവശനം വുളിച്ച് ചൊൽകെ, അറിവ്, തികഞ്ചെ ഉശാര്, എങ്കകാക്കൊള്ളെ ആത്തിരം ഇകനെ എല്ലാത്തിലും നിങ്കെ മികന്ത് നിക്കിനതുവോലെ ഇം താനതറുമത്തിലും നിങ്കെ മികന്ത് നിക്കോണും.
എപ്പണും താനതറുമമെ കൊടുക്കേക്ക് തെയ്വം നിങ്കളെ എല്ലാത്തിലും ചൊത്തൊള്ളവേരായാക്കും; എങ്കളിൽ നുൺ താനതറുമമെ എടുക്കിനവേരാ നിങ്കളിലെ താനതറുമത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊല്ലും.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തെയ്വമും മകത്തവാനുമാനെ തകപ്പൻ അവനെ നന്തി തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അറിവാം വെളിപ്പാടാം തരിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവെ നിങ്കാക്ക് തരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ നങ്കളെ അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഉശിരെ തന്ത് എത്തി മേലോകത്തിൽ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുത്തിയത്.
തെയ്വ മക്കളിൽ ഏൻ അപ്പുറാണി ഒണ്ണിരുന്താലും കിരിശ്ത്തുവുകാലെ എണ്ണി തിട്ടമാക്കുകേക്ക് കൂടാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമപത്തിയൊള്ളെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ ചൊൽകേക്കൊള്ളെ പതവിയെ തെയ്വം എനക്ക് തന്തെ.
തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതീക്കുചൂട്ടി ചങ്കിലീൽ കെട്ടപ്പട്ട് കിരിശ്ത്തുവിലെ പതവിക്കാറനായെ ഏൻ അം നല്ലെ ചേതിയെ കുരവുടിനതുവോലെ പേടിനാതെ കുരവുടുകേക്കും
നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ ആത്തിരം എല്ലാ അറിവിലും പോതത്തിലും കനത്ത് കനത്ത് വരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
പുത്തിയും അറിവും ഒണ്ണെ എല്ലാ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമും കിരിശ്ത്തുവിൽ നുൺതാൻ വരിനത്.
തെയ്വം തന്തെ പുതുവൻ കുണമെ ഇപ്പെ നിങ്കെ അണിഞ്ചിരുക്കിനെ; നിങ്കാക്ക് ഇം പുതുവൻ കുണമെ തന്തെ തെയ്വം നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുവെ മൊത്തമാ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഒവ്വൊരുനാളും മാത്തം വരുത്തികിട്ടേയിരുക്കിനെ.
തെയ്വം ആശിക്കിനതുവോലെ പിശപ്പേക്ക് പുത്തി ഒള്ളവനും അറിവാളീമാനെ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളതീ? ഒള്ളതൊണ്ണാ അവൻ ഉടയാ അറിവുക്കും എളിമേക്കും ഒത്തെ നല്ലെ പിശപ്പെ പിശച്ച് കാട്ടി കൊടുക്കട്ടെ.
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഇരക്കത്തിലും അറിവിലും വളന്തു വരിൻ. അവനുക്ക് ഇപ്പണും എപ്പണും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തംതാൻ. ആമേൻ.