19 “അറിവാളികെ അറിവെ ഏൻ നാശമാക്കും; പുത്തി ഒള്ളവേരാ പുത്തികാടെ ഏൻ വുറുതാവാക്കും” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?
ഇം ഉലകത്തിലെ അറിവ് തെയ്വത്തിലെ കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് പുത്തി കെട്ടതുതാൻ. “അവൻ അം അറിവാളികളെ ഉടവുറെ കോളാരിലേ പുടിയ്ക്കിനെ” ഒണ്ണും,
എങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി അറിവു നാത്തവേരാളും നിങ്കെ വന്ത് കിരിശ്ത്തുവിൽ അറിവാളികേം; എങ്കെ ചക്കിതി നാത്തവേരാളും നിങ്കെ മതെ ചരിയാനെ തുറവാളികേം; നിങ്കാക്ക് ബൊകുമാനമും എങ്കാക്ക് മാനക്കേടും.
ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, എന്നാം അപ്പല്ലോശാം പേരേത്തി ഏൻ ചൊല്ലിയത് നിങ്കെ പടിയ്ക്കിളത്തുക്കുതാൻ. “ചട്ടങ്കാടെ നിച്ചമാ പാലിക്കോണും” ഒണ്ണതെ നിനച്ചോനിൻ; അകനയൊണ്ണാ നിങ്കളിൽ ഒരാളും ഇനിയൊരാളക്കാട്ടി വലിയവൻ ഒൺ നിനയാത്ത്.