13 वकिल जेनास र अपोल्लोसलाइ यात्रानाइ सक्लसम्म सयोग गरइ र होल्काइ केइ कुरोकर खाँचो जुनपर्दिक।
एक दिन एउटो धर्म-गुरुन येसुलाइ फसाइनार बिचारिन ठडाइके सोदल्ते, “गुरु, परमेसोरसिन सदइ हकिधर्नार अजम्बरि जिबन पाइलाइ मुइनिन केति गरइ पर्छइ?”
एउटो धर्म-गुरुन येसुलाइ बलल्ते, “गुरु, इन्खा कुरो गरिके तुइनिन ता हाम्रो पुनि बिजेत गर्तिनआछस।”
“तोरा धर्म-गुरुल्काइ धिक्कार! किनारइकि तोराल्कोसिन ग्यान र बुद्दिकर ढोका उघार्नार साँचो ता आछि तर तोरा आफि पुनि भित्र पोस्लाइ बइने अनि आनेल्काइ पुनि पोसइ दिलाइ बइने।”
येसुन धर्म-गुरु र फरिसिल्काइ सोद्ल्याक, “परमेसोरकर नियम अन्सार बिस्राम-दिननाइ बिरामिल्काइ बिसेक पारइ हक्छइ कि बइहक?”
तर फरिसिलत र धर्म-गुरुल्किन युहन्नाबान बप्तिस्मा बइलिला र होल्किन परमेसोरकर योजनालाइ पुनि इन्कार गर्ला।
मन्डलिकराइ बिस्वासिल्किन होल्काइ उछ्यान बिदा गर्ला। होलत फोनिके र सामरिया हकिके जाइतिन उछिराइ बिस्वासि दाजि-भाइकाइ आने जातिल्किन पुनि पर्भुलाइ बिस्वास गर्ल कुरो सुनाइला। ह्य कुरो सुनिके होलत एकदम खुसि हक्ला।
ह्व समयनाइ अपोल्लोस नाउँ गर्ल एउटो यहुदि एफिससनाइ आइले। ह्व अलेक्जेन्डिरिया सहरकर रइल। ह्व मजसिन बाजइ सक्नार र धर्मसास्तरकर बारेनाइ धेरइ ग्यान रल्ति।
अपोल्लोस कोरिन्थनाइ हक्तिन पावल भित्रि इलाका हक्तिन एफिससनाइ आइले। होइनिन उछिका पर्भुलाइ बिस्वास गर्नाराइ केइ चेलाल्काइ भेट्टाइल्याक।
उछिका बस्नार हाम्रो समय सक्किल पछि हाइ बिदा हकिके उछ्यान हिन्ले। सेब्बाइ बिस्वासि दाजि-भाइ र होल्को बोहेक छ्वाएक समेत हाइलाइ सहर बाइरसम्म पुराइ आइला र हाइ सेब्बाइ समुन्द्रकर छेउनाइ घोडा टेकिके पार्थना गर्ले।
होल्किन धेरे तरिकान हाम्रो आदर गर्ला। जब हाइ जहाजनाइ चड्ले तब होल्किन हाइलाइ चाइनार जत्ता सामानलत जहाजनाइ हाल्दिला।