11 किनारइभने इन्खा मानुस ता भरस्ट र पापि हो। अनि आफ्ने पापिन होलाइ दोसि ठहराइछि।
राजान होलाइ बलल्ते, ‘ए दुस्ट नोकर, तोरे मुखकर बोलिन मुइ तुइलाइ दोसि ठहराइछु। मुइ कठोर मानुस हो, आफिन लगानि बइगर्ल ठउँबान नाफा हेर्नार र आफिन बइरोप्ल ठउँबान कटनि गर्नार बाजिके तुइनिन जान्ल रइलइ भने ता
तर फरिसिलत र धर्म-गुरुल्किन युहन्नाबान बप्तिस्मा बइलिला र होल्किन परमेसोरकर योजनालाइ पुनि इन्कार गर्ला।
तर पावल र बारनाबासिन अजइ आँट गरिके बाज्ला, “परमेसोरकर बचन सबभन्दा पइला तोराल्काइ ने सुनाइ आबस्यक रल्ति, तर तोराल्किन इन्कार गर्लो र आफिलाइ अजम्बरि जिबन पाइबान अयोग्य बानाइलो। होइहुदान अब हाइ आने जातिल्कोनाइ जाइछे।
हाम्रो माजबान जाइलाइ कोइ-कोइ मान्छेल्किन गलत सिछ्या दिके तोराल्को मन अलमलनाइ पारिके धेरे दुख दिल कुरो हाइनिन सुन्लाछे। तर हाइनिन ह्व मान्छेल्काइ पाठाइलाइ बया।
तब सेनापतिन बडा-हाकिम फेलिक्सलाइ इन्खा बाजिके पत्र लेख्ले,
ह्य कुरो होल्काइ सम्जाइदिखन र सब्द-सब्दनाइ बाद-बिबाद बइगरइ बाजिके पर्भुकर अगाडि आराइ, ह्य कुरोन मजार बइगर। तर हेइनिन ता सुन्नाराइ मान्छेल्काइ पुनि बिगार्छइ।
होल्को मुख बन्द पारइपर्छइ, किनारइभने होल्किन आफ्ने फाइदाकर लागि नचाइदो सिछ्या सिकाइकइ सेब्बे घर-परिवारलाइ बिगारि धर्लाछत। इन्खा सिछ्या होल्किन सिकाइ बइहक्नाल्ति।
होल्किन यहुदिल्को दन्त्य कथा जुनसुन्दिखन र सत्यलाइ इन्कार गर्नाराइ मान्छेल्को आग्या जुनमान्दिखन।