12 ह्य अनुगरहन हाइलाइ परमेसोरलाइ मन बइपर्नार जिबन र सन्सारिक लोब त्यागइ लाइछइ, र आफिन आफिलाइ अधिननाइ धरिके ह्य सन्सारनाइ सोजो र धर्मि जिबन बिताइ सिकाइछइ।
होलत धेजन परमेसोरकर हेराइनाइ धर्माति रइला, र होल्किन परमपर्भुन बल्ल सेब्बे आग्या मान्तेला।
होइ हुदान ढुक्कसिन बाचुन्जेलसम्म पबित्र र धर्माति हकिके, परमेसोरकर सेवा गरइ सकउ।
होइहुदान मानुस र परमेसोरकर अगाडि मुइ सदइ आफ्ने बिबेकलाइ सुद्द धर्नार कोसिस गर्छु।
तर पावलिन परमेसोरकर धार्मिक आग्या मानिके काम गरइपर्छइ, आफ्ने मनलाइ बसनाइ धरइपर्छइ र परमेसोरिन न्याय गर्नार दिन आइतिन आछि बल्ल कुरो सुनिके फेलिक्सिन आत्तितिन बाज्ले, “अखनलाइ जा, मउका मिल्ल बेलानाइ तुइलाइ फेरि बालाइछु।”
किनारइभने परमेसोरिन हाइलाइ असुद्द हकइ बया, तर पबित्र जिबन बिताइलाइ बालाइल हो।
अब एउटोन अर्कोलाइ गर्नार मयाकर बारेनाइ तोराल्काइ कुनइ कुरो लेखइ बइपर, किनारइभने परमेसोर आफिन ने तोराल्काइ मया गरइ सिकाइ सक्लाछ।
छोडारि हक्तिन तापुनि कुन्नुल्किन तुइलाइ हेला जुनगर्दिखन, तर बिस्वासिल्को अगि बोलिबचन, बानिबेहोरा, मया, बिस्वास र सुद्दतानाइ तुइ एक नमुना बन।
अखन ह्य सन्सारनाइ धनि हक्नाल्काइ घमन्ड जुनगरो बाजिके आग्या दिखन, र नस्ट हकिके जाइनार धननाइ बया तर हाइलाइ सेब्बे थोक पर्सस्त परयोग गरइ दिनार परमेसोरनाइ होल्किन आसा धर्दिखन।
तर धनि हकइ चाइनाराइचाइ परिछ्यानाइ र पासोनाइ पर्छत। अनि धेरे मुर्ख र हानिकारक इछ्यानाइ डुब्छत, इन्खाए इछ्यान मान्छेल्काइ बर्बाद र सर्बनासनाइ पुराइछइ।
खिरिस्ट येसुनाइ धर्मि जिबन बिताइनार इछ्या गर्नाराइ सेब्बाइ सतावटनाइ पर्नाराइ ने आछत।
किनारइभने डेमासिन सन्सारनाइ हक्ल थोकलाइ मया गरिके मुइलाइ छाडिके थेसलोनिकेनाइ जाइलाछ। केरेसेन्स गलातियानाइ र तितसचाइ दलमातियानाइ जाइलाछ।
किनारइभने हाइ पुनि एक पल्ट मुर्ख, अट्टेरि, भुलनाइ पर्लाइ, बइमजार सोचबिचार र मोज-मस्तिनाइ फस्लाइ, रिस र डाहनाइ दिन बिताइनार गर्तेले। आनेल्किन हाइलाइ घिर्ना गर्तेला र हाइ पुनि आनेल्काइ घिर्ना गर्तेले।