12 होलत मद्देकर एउटो अगमबक्तान इत्तिके बाज्लाछ, “केरेटकराइ मान्छेलत सदइ झुट बाज्नाराइ, दुस्ट पसुलत जिन्खाए र अल्छि घिचुवालत हक्छत।”
किनारइभने ‘हाइ परमेसोरनाइ बाचिधर्लाछे, हिन्डुल गर्छे र होइनाइ ने हाम्रो अस्तित्व आछि।’ तोराल्को आफ्ने कबिकिन पुनि बाज्लाछत, ‘हाइ साँच्चि ने परमेसोरकरे सन्तान हो।’
केरेटकराइ र अरबबान आइलाइ मान्छेलत आछे, हेल्किन परमेसोरिन गर्ल महान कामकर बारेनाइ बाज्ल हाइ आ-आफ्ने भासानाइ सुन्तिन आछे।”
जाडोकर समय काटइलाइ ह्व बन्दरगाह मजार बइरल्ति, होइहुदान धेरेजसो मान्छेल्किन जिनिखे पुनि फोनिक्स सहरनाइ पुगिके जाडो काटाइनार बाजिके उछ्यान जहाज चालाइहाल्नार सल्ला दिला। फोनिक्सचाइ केरेटकर एउटो बन्दरगाह हो, ह्व दछिन-पस्चिम र उत्तर-पस्चिमदिस फर्किलाछि।
दछिनपटिबान बिस्तारे बातास चलइ लागल्ते, अब हाम्रो योजना सफल हक्छि बाजिके होल्किन जहाज अडाइकइ धर्ल लङ्गर निकाल्ला र जहाजलाइ केरेट टापुकर छेउ-छेउबान लाकाइला।
धेरइ दिनसम्म बिस्तारे-बिस्तारे गर्तिन दुखसिन किनिडस सहर पुग्ले, र बातासिन हाइलाइ अगाडि बाढइ बइदिल हुदान केरेट टापुकर आड लिके हाइ सालमोनेकर छेउ-छेउ हक्तिन जाइले।
इन्खा सिछ्या झुटो बाज्नाराइ मान्छेल्कोबान आइछइ, हेल्को बिबेक तातो फालामिन डाम्ल जिन्खाए केइ था बइपाइनार हक्स्याक।
मुइनिन तुइलाइ बाकि हक्ल काम पुरा गरइ केरेटनाइ छाड्ल हो। मुइनिन तुइलाइ आराइल अन्सार हरेक सहरनाइ मन्डलिकर एल्डरलत छानइ।