9 होलत डाँराबान हेठ्ठ झर्तिन खेर येसुन चेलाल्काइ बल्-ल्याक, “मानुसकर बेटाक मर्लबान जिउँते नहकुन्जेल सम्म तोराल्किन आज जे देख्लाछो ह्व कुनुल्काइ जुनबल्खन।”
येसुन होल्काइ ह्य कुरो कुनुल्काइ पुनि जुनबल्खन बाजिके कडा आग्या दिल्याक। अनि छुनेनिलाइ केइ खाइनार कुरो देइ बाजिके होल्काइ बल्-ल्याक।
अनि येसुन होल्काइ “ह्य कुरो कुनुल्काइ पुनि जुनबल्खन” बाजिके आग्या दिल्याक। तर जत्ता-जत्ता येसुन जुनबल्खन बाजिके आग्या दितेल्याक, झन बढ्ता उत्साहित हकिके होल्किन सुनाइतिन हिन्तेला।
चेलाल्किन ह्य कुरो आफ्ने मननाइ धर्ला, तर आपसनाइ इन्खा कुरो गरइ लाग्ला, “मर्लबान जिउँते हकइ बल्लचाइ केति हो?”
इन्खा बल्ल सुन्लेसात चेलाल्किन वरिपोरि हेर्तिन येसु बाएक आने कुनुल्काइ पुनि बइदेख्ला।
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “धर्मसास्तरनाइ इत्तिके लेख्लाछि, मुक्ति दिनार खिरिस्टनिन दुख भोगइ ने पर्छि र मर्ल तिन दिननाइ फेरि जिउँते हकइ पर्छि।
ह्व आवाज रोक्किलपछि चेलाल्किन येसुलाइ मात्र देख्ला। चेलाल्किन आफिन देख्ल कुरो धेरइ पछिसम्म कुनुल्काइ पुनि बइबल्-ल्याक।