19 येसुन होल्काइ जबाफ दिल्याक,“ए बिस्वास बइगर्नाराइ पुस्ता, मुइ तोराल्कोसिन कखनसम्म बस्छु र? मुइ तोराल्काइ कत्तासम्म सइधरइ? होलाइ मुइ हक्लनाइ आनो।”
ह्व पछि एघारुटाइ चेलालत खाइधर्ल बेला येसु होल्कोनाइ देखा पर्ले। अनि येसुन होल्को अबिस्वास र आफ्ने मन कठोर पार्लनाइ हाकार्ल्याक। किनारइभने होल्किन येसु मर्लबान जिउँते हकिके उठ्लाछ बलिके आनेल्किन बल्ल कुरोनाइ बिस्वास गर्लाइ बइरइला।
जब ह्यलाइ भुत आत्मान छोप्छि ह्व भुइनाइ पछारिछइ, मुखबान फिँज काड्छइ, दारा किट्छइ र अरठ्ठ पर्छइ। मुइनिन तोर चेलाल्काइ भुत आत्मा निकाल्देओ बाजिके बिन्ति गर्नाइ, तर होल्किन बइसक्ला।”
होल्किन ह्व छोडारिलाइ येसु हक्लनाइ आन्ला। भुत आत्मान येसुलाइ देख्लेसात ह्व छोडारिलाइ मुर्छा पारिके भुइनाइ पछारल्ते र मुखबान फिँज काड्तिन लडिबडि गरइ लाग्ले।
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “तोरा ता किन्खा अबुज मान्छेलत, तोराल्को हिर्दय बोदो हक्लाछि, अगमबक्ताल्किन बल्ल कुरो पुनि तोराल्किन बिस्वास बइगरो।
येसुन बाज्ले, “ए बिस्वास बइगर्नाराइ पुस्ता, मुइ तोराल्कोसिन कखनसम्म बस्छु र? मुइ तोराल्काइ कत्तासम्म सइधरइ?” ह्व पछि येसुन छोडारिकर ब्वाकलाइ बलल्ते, “तोर बेटारलाइ इतइ लिके आबे।”