12 येसुन बाज्ले,“साँच्चि ने, एलिया पइला आइके सेब्बे कुरो तयार गरइ पर्छि। तर मानुसकर बेटाकिन धेरइ दुख भोगइ पर्छि र सेब्बाल्कोबान त्यागइ पर्छि बाजिके धर्मसास्तरनाइ लेख्ल बइने र?
“सुनो, हाइ यरुसलेम जाइतिन आछे। उछिका मानुसकर बेटाकलाइ मुख्य पुजारि र धर्म-गुरुल्को हातनाइ सुम्पिनार आछत, र होल्किन होलाइ मारइ पर्छइ बाजिके आने जातिकराइ मान्छेल्काइ जिम्मा दिनार आछत।
हेरो, मुइ तोराल्काइ बल्छु, एलिया ता आइसक्लाछ, र होक्र बारेनाइ धर्मसास्तरनाइ लेख्ल अन्सार मान्छेल्किन जे मन लाग्ल होइ गर्ला।”
किनारइभने येसुन आफ्ने चेलाल्काइ सिछ्या दितिन रइल। येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“मानुसकर बेटाकलाइ आठाइके मान्छेल्को हातनाइ जिम्मा लाइदिनार आछत, र होल्किन होलाइ मार्नार आछत तर मार्ल तिन दिननाइ फेरि ह्व जिउँते हकिके उठ्नारआछ।”
“हे नानि, तुइलाइ महान परमेसोरकर अगमबक्ता बाज्नारआछत, तुइ पर्भुकर अगि-अगि बाट बानाइ जाइनारआछस।
ह्व पछि हेरोद र होक्र सिपाइलत मिलिके येसुलाइ गिल्ला गर्तिन बइमजार बेबहार गर्ला। अनि येसुलाइ राजान लाइनार लुगा लाइदिके पिलातस हक्लनाइ ने फर्काइदिल्ते।
कुरुसनाइ झुन्डाइल एउटो अपराधिन गिल्ला गर्तिन बाज्ले, “केति तुइ ने परमेसोरिन पाठाइल खिरिस्ट बया? तुइ आफिलाइ र हाइलाइ पुनि बाचाउ।”
पेरितलत येसुसिन जम्मा हक्ल बेलानाइ होल्किन येसुलाइ सोद्ला, “पर्भु, केति तुइनिन हेइ समयनाइ ने इज्राएलकर राज्य फेरि खडा गर्नार आछस?”
‘येसु ने ह्व पाथर हो, जुन तोरा घर बानाइनाराइ कर्मिकिन काम बइलागि बाजिके फ्याङ्लाइ रइलो, तर होइ पाथर ने घर बानाइतिन मुख्य सुरे पाथर हकल्ते।’