12 येसुन भित्रबान लामो सास फेर्तिन बाज्ले,“ह्य पुस्तान किनारे चिन्न हेरइ चाइछत? साँच्चि, मुइ तोराल्काइ बल्छु, ह्य पुस्तान कुनइ चिन्न देखइ पाइनाराइ बइनेत।”
अनि होल्को कठोर हिर्दय देखिके येसु दुखित हक्ले र एकदम रिसाइतिन सेब्बाल्काइ हेर्ले। अनि येसुन ह्व मानुसलाइ बलल्ते,“तोर हात तन्काउ।” होइनिन हात तन्काइले र होक्र हात सद्दे हकिहालल्ते।
होल्किन बिस्वास बइगर्ल देखिके येसु छक्क पर्ले। अनि येसु गाउँ-गाउँनाइ जाइके मान्छेल्काइ सिकाइतिन हिन्ले।
अनि स्वर्गदिस हेरिकइ लामो सास फेर्तिन बाज्ले,“इफ्फाता” अर्थात“खोलिजा!”
अनि येसुन होल्काइ छाडिके फेरि लाउनाइ चडिके पारपटि जाइले।
येसुन होल्काइ जबाफ दिल्याक,“ए बिस्वास बइगर्नाराइ पुस्ता, मुइ तोराल्कोसिन कखनसम्म बस्छु र? मुइ तोराल्काइ कत्तासम्म सइधरइ? होलाइ मुइ हक्लनाइ आनो।”
जब येसु यरुसलेम नजिकइ आइपुग्ले ह्व सहरलाइ देखिके येसु कान्ले र इत्तिके बाज्ले,