51 अनि येसु होल्को लाउनाइ चड्ले र बातास पुनि रोकिहालल्ते। ह्य देखिके चेलालत एकदम छक्क पर्ला।
ह्य देखिके सेब्बाइ अचम्म मान्ला, र आफि-आफिनाइ सोदासोद गरइ लाग्ला, “ह्य केति हो? ह्य ता नयाँ सिछ्या रल्तिसइ। हेइनिन ता अधिकार सहित भुत आत्माल्काइ आग्या दिस्याक, र होल्किन हेक्र आग्या मान्छत।”
ह्व उठ्ले र खाट बोकिके उछ्यान हिनिहाल्ले। ह्य देखिके मान्छेलत छक्क पर्ला र परमेसोरकर पर्सन्सा गर्तिन बाज्ला, “इन्खा ता हाइनिन कइले पुनि देख्लाइ बइने।”
येसुन उठिके हुन्डरि-बातास र छालकाइ हाकार्तिन बाज्ले,“सान्त हक! रोकिहाल!” उत्तिने खेर हुन्डरि रोकल्ते र एकदमइ सान्त हकल्ते।
अनि चेलालत एकदम डाराइतिन आफि-आफिनाइ बाजइ लाग्ला, “ह्य कुन हो? हुन्डरि-बातास र छालिन पुनि हेक्र आग्या मान्छत।”
अनि छुनेनि जुरुक्क उठ्लि, र हिन्डुल गरइ लाग्लि। ह्य देखिके होलत छक्क पर्ला। ह्व बार बर्सकरि रइलि।
होइहुदान होलत लाउनाइ चडिके सुटुक्क एकान्त ठउँनाइ जाइला।
होलत एकदम अचम्म मान्तिन बाजइ लाग्ला, “येसुन सेब्बे कुरो मजार गर्लाछ। येसुन बहिरालाइ सुन्नार र गुँगोलाइ बोलइ सक्नार बानाइछइ।”