31 चेलाल्किन येसुलाइ बल्ला, “यत्रा मान्छेल्को भिडिन गेचाइतेठि गर्ल तुइनिन देखि धर्लाछस, ता पुनि तुइनिन मुइलाइ कुनिन छुइले बाजिके किनिखे बाजइ सक्छस?”
अनि येसु ह्व सँगिन जाइले। मान्छेल्को भिड येसुकर पछि लाग्ला र होल्किन येसुलाइ गेचाइतेठि गर्ला।
येसुन तुरुन्तइ आफिबान सक्ति निस्किके बाइर जाइल था पाइके पछाडि फर्किके भिडकाइ सोद्ल्याक,“कुनिन मोर लुगा छुइले?”
अनि येसुन आफिलाइ कुनिन छुइले बाजिके वरिपोरि हेरइ लाग्ले।
येसुन बाज्ले, “मुइलाइ कुनिन छुइले?” तर सेब्बाल्किन “मुइनिन छुइल बया” बाज्ला, अनि पत्रुसिन बाज्ले, “गुरु, यत्रा मान्छेल्को भिडनाइ तुइलाइ कोइ न कोइकिन छुइहाल्छत नि।”
घाम अस्ताइ लाग्ल बेलानाइ ह्व बारेउटाइ चेलालत आइके येसुलाइ बल्ला, “ह्य मान्छेल्काइ बिदा दिखन। होलत वरिपोरिकर गाउँदिस जाइके आफ्ने लागि खाइनार र बास बस्नार बन्दोबस्त गर्दिखन, किनारइभने इछि हाइ केइ बइहक्नार उजाड ठउँनाइ आछे।”