23 र बिन्ति गर्तिन बाज्ले, “मोरि स्यान्खि बेटेक सिकिस्त बिरामि आछि, तुइनिन आइके आफ्ने हात ह्व उप्रान धर्लइ भने ह्व बिसेक हक्नालि र बाच्नालि।”
होल्किन सापा आठाइनार आछत, कुनइ बिखालु कुरो खाइतिन तापुनि होल्काइ केइ हानि गर्नार बइने। होल्किन बिरामि उप्रान आफ्ने हात धर्तिन होलत बिसेक हक्नार आछत।”
अनि येसु ह्व सँगिन जाइले। मान्छेल्को भिड येसुकर पछि लाग्ला र होल्किन येसुलाइ गेचाइतेठि गर्ला।
होल्किन धेराइ मान्छेल्कोबान भुत निकाल्ला र धेराइ बिरामिल्काइ तेल लाइके बिसेक पार्ला।
उछिका मान्छेल्किन एउटो बहिरा र गुँगोलाइ येसु हक्लनाइ आन्ला, र ह्व उप्रान हात धर्दिक बाजिके येसुलाइ बिन्ति गर्ला।
येसुन ह्व अन्धालाइ डोराइतिन गाउँबान बाइर आनल्ते। अनि होक्र आँखिनाइ थुक लाइदिल्ते र आफ्ने हात ह्व उप्रान धरिके होलाइ सोदल्ते,“केति तुइ केइ देख्छस?”
येसुन ह्व उप्रान आफ्ने हात धर्ले र ह्व तुरुन्तइ सिदा हकिके परमेसोरकर पर्सन्सा गरइ लाग्लि।
सभाघरबान निस्किके येसु सिमोनकर घरनाइ जाइले। ह्व बेला सिमोनकरि सासेक जोरोन थाला पर्लि रइलि। घरकराइ मान्छेल्किन “होलाइ बिसेक पार्देउ” बाजिके येसुलाइ बिन्ति गर्ला।
घाम अस्ताइल पछि मान्छेल्किन धेरइ किसिमकराइ बिरामिल्काइ येसु हक्ल ठउँनाइ आन्ला। येसुन सेब्बाइ बिरामि उप्रान हात धरिके होल्काइ बिसेक पार्ल्याक।
येसु सहरकर गेट नजिकइ आइपुग्तिन खेर, एउटो मुर्दालाइ बोकिके मालामिलत जाइतिन रइला। मर्ल मानुस चाइ एउटि बिद्दुइकर एउटो मात्र बेटाक रइल। बिद्दुइसिन सहरकराइ एकदम बड्खो मान्छेल्को भिड जाइलाइ रइला।
ह्व बेला पब्लियसकर ब्वाक जोरो र रकतमासि परिके बिरामि हक्ल रइल। पावल पब्लियसकर ब्वाककर कोठानाइ जाइके होक्र लागि पार्थना गरिके आफ्ने हात ह्व उप्रान धर्ले र ह्व बिसेक हक्ले।
होल्किन छान्लाइ ह्व सातुटाकाइ पेरितको अगाडि आन्ला र पेरितकिन पार्थना गर्ला र होलत उप्रान आफ्ने हात धर्ला।
तब पत्रुस र युहन्नान आफ्ने हात होलत उप्रान धर्ला, र होल्किन पबित्र आत्मा पाइला।
होइनिन दर्सननाइ आँखि देखइ सक्दिक बाजिके हननिया नाउँकर मानुसिन आफि उप्रान हात धर्ल देख्लाछ।”
अनि हननिया जाइके यहुदाकर घरभित्र पस्ले र साउल उप्रान आफ्ने हात धर्तिन बाज्ले, “मोर भाइ साउल, तुइ इछि आइतिन बाटनाइ देख्ल पर्भु येसुन ने तुइनिन फेरि देखइ सक र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक बाजिके मुइलाइ पाठाइल हो।”