22 सभाघरकर हाकिमलत मद्दे याइरस नाउँ हक्ल एउटो मानुस येसु हक्लनाइ आइले। येसुलाइ देख्लेसात होइनिन येसुकर गोडनाइ घोप्टो पर्ले,
ह्व बेटिन आफिनाइ घट्ल कुरो था हक्ल हुदान ह्व डरिन काम्तिन आइके येसुकर अगाडि घोप्टो परिके सेब्बे सत्य कुरो बाताइदिल्ते।
होलत याइरसकर घरनाइ आइपुग्ला, अनि येसुन होहल्ला गर्नाराइ र बिलाप गर्तिन काँदिधर्लाल्काइ देख्ले।
ह्व बेटिलाइ येसुन बिस्राम-दिननाइ बिसेक पार्ल देखिके सभाघरकर सासक रिसाइले। होइनिन मान्छेल्काइ बल्-ल्याक, “काम गर्नार हप्तानाइ छ दिन आछि! बिस्राम-दिननाइ किनारइ बिसेक हकइ आइछो? केति बिस्राम-दिन बाएक आने दिन बइने र?”
ह्य देखिके सिमोन पत्रुसिन येसुकर अगाडि घोप्टो परिके बाज्ले, “हे पर्भु, मुइ पापि आछु, मुइबान बद्दुर बस!”
होइनिन येसुलाइ देख्लपछि येसुकर अगाडि घोप्टो परिके चिच्याइतिन बाज्ले, “हे येसु, महान परमेसोरकर बेटाक, तोर मुइसिन केति काम? बिन्ति गर्छु, मुइलाइ दुख जुनदेउ।”
मोसान लेख्ल परमेसोरकर नियम र अगमबक्ताल्किन लेख्ल किताबबान पढ्लपछि सभाघरकराइ सासककिन पावल र बारनाबासलाइ बालाइके बल्-ल्याक, “ए भाइलत, तोराल्कोसिन मान्छेल्काइ साहस दिनार केइ बचन आछ भने बाजो।”
अनि होलत सेब्बाल्किन सभाघरकर सासक सोस्थेनेसलाइ आठाइके अदालतकर अगाडि ठाटाइला। तर गलियोनिन ह्य कुरोकर केइ वास्तइ बइगर्ले।
सभाघरकर सासक किरिस्पस र होक्र सेब्बाइ परिवारकिन पर्भुनाइ बिस्वास गर्ला, र कोरिन्थकराइ आने धेराइ मान्छेल्किन पुनि पावलकर पर्चार सुनिके बिस्वास गर्ला र बप्तिस्मा लिला।