7 अनि केइ बिउ काँटो घारि हक्नार ठउँनाइ परल्ते। काँटोलत बाढिके बिरुवालाइ छोपल्ते र फल बइफलल्ते।
र जरा गइरोसम्म जाइ बइपाइल हुदान घाम धेरइ चर्किल पछि ह्व मरिहालल्ते।
तर केइ बिउ मजार माटिनाइ परल्ते, उम्रल्ते र बाढ्तिन जाल्ते। अनि तिस गुना, साठ्ठि गुना र सय गुना फल फलाल्ते।”
अनि फेरि येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “होसियार हको, सेब्बे लोब-लालचबान जोगिकइ बसो किनारइभने धन-सम्पति जत्ता धेरइ हक्तिन पुनि मानुसलाइ होइनिन साँच्चिकर जिबन चाइ बइदेक।”
“तोरा होसियार हकिके बसो, धेरइ भोज-भतेरनाइ जुनलागो, मातिकइ जुनहिनो र जिबनकर चिन्ता जुनगरो, नत्रता तोराल्को मन बोदो हक्नारआछि र तोराल्किन बइसोच्ल बेलानाइ एक्कासि ह्व दिन पासोठि आइनारआछि।
काँटो घारिनाइ पर्ल बिउ चाइ होलत हो, जुनिन परमेसोरकर बचन सुन्छत र बिस्वास गर्छत तर जिबनकर चिन्ता, धन-सम्पतिकर लोब, सुख र मोज-मस्तिन गर्तिन बिस्वासनाइ बाढइ बइसकत र होइनिन केइ फल फलाइ बइसक।
केइ बिउ चाइ काँटो घारिनाइ परल्ते, उम्रइ ता उम्रल्ते तर काँटो घारिन गर्तिन बाढइ बइपाल्ते।