39 येसुन उठिके हुन्डरि-बातास र छालकाइ हाकार्तिन बाज्ले,“सान्त हक! रोकिहाल!” उत्तिने खेर हुन्डरि रोकल्ते र एकदमइ सान्त हकल्ते।
तर येसुचाइ लाउकर पछाडिपटि सिरानि लाइके निदाइधर्ल रइल। चेलाल्किन येसुलाइ इत्तिके बाज्तिन उठाइला, “गुरु, हाइ डुबइ लाग्ले, तुइलाइ केइ वास्ता बइन्यास?”
येसुन मान्छेल्को भिड कुत्तिन आइधर्ल देखिके भुत आत्मालाइ हाकार्तिन बलल्ते,“ए गुँगो र बइरा पार्नार आत्मा, मुइ तुइलाइ आग्या गर्छु, ह्व छोडारिबान निस्किके आबे र फेरि कइले ह्व भित्र जुनपोस।”
ह्य सुनिके येसुन ह्व भुतलाइ हाकार्तिन बलल्ते, “चुप लाग र ह्य मानुसबान निस्किके जाइहाल!” ह्व मानुसलाइ सेब्बाल्को सामुन्ने पछारिकइ भुत निस्किले, तर होलाइ किछु पुनि चोट पटक बइलागल्ते।
येसुन होक्र नजिकइ जाइके जोरोलाइ हाकारल्ते र जोरोन छाडिहालल्ते अनि ह्व उठिके होल्को सेवा गरइ थाल्लि।
होइ हुदान चेलाल्किन आइके येसुलाइ उठाइतिन बाजइ लाग्ला, “गुरु, गुरु, हाइ ता डुबइ आट्ले।” अनि येसु उठिके हुन्डरि र बुङ्डो-बुङ्डो छाललाइ हाकार्ले। उत्तिने खेर थामिल्ते र सान्त हकिहालल्ते।