2 अनि येसुन होल्काइ उखानबान धेरइ कुरो सिकाइल्याक र सिछ्या दितिन इत्तिके बल्-ल्याक,
येसुन ह्व ठउँ छाडिके यहुदिया छेत्र र यर्दन लदिकर पारपटि पुग्ले र मान्छेल्को भिड येसु हक्लनाइ जम्मा हक्ला। अनि येसुन सदइ जिन्खाए होल्काइ सिछ्या देइ लाग्ले।
येसुन होल्काइ उखाननाइ इत्तिके बाजइ लाग्ले,“एउटो मानुसिन अङ्गुर लाइके वरिपोरि बार लाइले र एउटो खाल्टो खनिके अङ्गुर पेलइलाइ कोल बानाइले। अनि अङ्गुर रुँगइकर लागि एउटो ढाङ्गो छाप्रो बानाइले र किसानकाइ अद्यानाइ कामाइ दिके आफिचाइ पर्देस जाइले।
फेरि येसुन सिछ्या दितिन बाज्ले,“धर्म-गुरुल्कोसिन होसियार हकिके बसो! होलत ता लामो लुगा लाइके घुमइ मन पराइछत र बजारकराइ मान्छेल्किन आदर सत्कार गर्ल चाइछत,
होइहुदान येसुन धर्म-गुरुल्काइ बालाइके उखानका बल्-ल्याक,“सइतानिन सइतानलाइ किनिखे निकालइ सक्छइ र?
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“तोराल्काइ पो परमेसोरकर राज्यकर रहस्य बुज्नार ग्यान दिलाछ, तर आने मान्छेल्काइ ता सेब्बे कुरो उखानबान बल्छु।
“सुनो! एउटो किसान बिउ छरइ निस्किले।