10 येसुन धेराइ मान्छेल्काइ बिसेक पार्ल हुदान रोग लाग्लाइ सेब्बाल्किन येसुलाइ छुइकर लागि ठेलाठेल गर्तेला।
अनि येसुन होलाइ बलल्ते,“नानि, तोर बिस्वासिन तुइ बिसेक हक्लाछस। ढुक्कसिन जा। तोर रोग बिसेक हक्लाछि।”
गाउँ, सहर, बस्तिनाइ जछि-जछि येसु जाइतेल उछि-उछि ने मान्छेल्किन बिरामिल्काइ लाकाइतेला। अनि बिरामिल्किन येसुकर लुगाकर फुर्का मात्र हक्तिन पुनि छुइ पाउ बाजिके बिन्ति गर्ला र जत्ताल्किन छुइला होलत सेब्बाइ बिसेक हकिहाल्तेला।
ह्व पछि येसु चेलाल्कोसिन बेथसेदा आइले र केइ मान्छेल्किन एउटो अन्धा मानुसलाइ येसु हक्लनाइ आन्ला र होलाइ छुइदेउ बाजिके बिन्ति गर्ला।
एउटो लाउचाइ सिमोनकर रल्ति। येसु होइ लाउनाइ चडिके सिमोनलाइ लाउ अलि ओभ्रउने पेलाइ लाल्ते र बसिके मान्छेल्को भिडकाइ सिछ्या देइ लाग्ले।
भिडकराइ सेब्बाइ मान्छेल्किन येसुलाइ छुइ हेर्तिन रइला, किनारइभने येसुबान बिसेक पार्नार सक्ति निस्किधर्ल रल्ति, अनि सेब्बाइ बिसेक हक्तेला।
उछि रोमि कप्तानकर एकदम मया गर्ल नोकर बिरामि हकिके मरइ आँट्ल रइल।
होइ बेला येसुन धेराइ रोगि, बिरामि र भुत लाग्लाल्काइ पुनि बिसेक पार्ले र धेराइ अन्धालत पुनि देख्नाराइ हक्ला।
इछिसम्म कि पत्रुस बाटनाइ हिन्तिन होक्र छाँया मात्र हक्तिन पुनि कोइ-कोइ बिरामिल्कोनाइ पर्दिक बाजिके मान्छेल्किन होल्काइ ओछ्यान र खाटनाइ सुताइकइ धर्तेला।