6 अब अन्तिमनाइ मालिककर एउटो मात्र प्यारो बेटाक बाकि रइल। मालिकिन ‘मोर बेटाकलाइ ता पक्कइ होल्किन आदर गर्छत हक्ति’ बाजिके होल्कोनाइ पाठाइले।
अनि स्वर्गबान इन्खा आवाज आल्ते, “तुइ मोर प्यारो बेटाक हो, मुइ तुइसिन एकदम खुसि आछु।”
मालिकिन अजइ अर्कोलाइ पाठाल्ते, तर होल्किन होलाइ मार्ला। इत्तिके मालिकिन धेराइ नोकरकाइ पाठाइल्याक, तर होल्किन कत्ताल्काइ ठाटाइल्याक र कत्ताल्काइ मार्ल्याक।
तर ह्व किसानकिन आपसनाइ बाज्ला, ‘ह्य ता बारि धनिकर हकवाला हो। अब हाइ ह्यलाइ मारु अनि हेक्र सम्पति हाम्रो हक्नारआछि।’
अनि एउटो बादल आइके होल्काइ छोप्ल्याक, र बादलबान एउटो इन्खा आवाज आल्ते, “ह्य मोर प्यारो बेटाक हो, तोराल्किन हेइनिन बल्ल मानो।”
र पबित्र आत्मा ढुकुरकर रुपनाइ येसु उप्रान झरिके आइले अनि स्वर्गबान इन्खा आवाज आल्ते, “तुइ मोर प्यारो बेटाक हो, तुइसिन मुइ धेरइ खुसि आछु।”
अनि बादलबान इन्खा आवाज आल्ते, “ह्य मोर बेटाक हो, ह्यलाइ मुइनिन छान्लाछु। हेइनिन बल्ल कुरो तोराल्किन मानो।”