52 अनि येसुन होलाइ बलल्ते,“तोर बिस्वासिन तुइ देख्नार हक्लाछस, अब तुइ जा।” तब तुरुन्तइ ह्व देख्नार हक्ले र येसुकर पछि-पछि लाग्ले।
येसु बिरामिकर नजिक जाइके हातनाइ आठाइके उठाल्ते र होलाइ जोरोन छाडिहालल्ते। अनि होइनिन होल्को सेवा-सत्कार गरइ लाग्लि।
अनि येसुन होलाइ बलल्ते,“नानि, तोर बिस्वासिन तुइ बिसेक हक्लाछस। ढुक्कसिन जा। तोर रोग बिसेक हक्लाछि।”
येसुन फेरि होक्र आँखिनाइ हातिन छुइले। अनि होइनिन नियालिकइ हेर्तिन सेब्बे कुरो छर्लङ्ग देख्नार हक्ले।
तर येसुन ह्व बेटिलाइ बलल्ते, “तोर बिस्वासिन तुइलाइ बाचाइलाछ्यास। अब ढुक्कसिन जा।”
अनि होल्काइ बल्-ल्याक, “जुनिन मोर नाउँनाइ ह्य नानिलाइ सुइकार गर्छइ, होइनिन मुइलाइ सुइकार गर्छइ, अनि जुनिन मुइलाइ सुइकार गर्छइ, होइनिन मुइलाइ पाठाइनारलाइ पुनि सुइकार गर्छइ। तोरा मद्दे जुन सेब्बाइभन्दा स्यान्खो हक्छइ, होइ ने सेब्बाइभन्दा बड्खो हक्नारआछ।”
तुइनिन होल्को आँखि खोल्देइ, र होलत आँधारिबान उज्यालोदिस र सइतानकर सक्तिबान परमेसोरदिस फर्किदिखन। अनि होल्किन आफ्ने पाप छेमा पाइनारआछत र मुइलाइ बिस्वास गरिके पबित्र हक्लाइ परमेसोरकर जनकोसिन बस्नार ठउँ पाइनारआछत।’