25 तर येसुन भुत आत्मालाइ हाकार्तिन बलल्ते,“चुप लाग, र ह्व मानुसबान निस्कि जा।”
होइनिन साराइतिन बाज्ले, “हे नासरतकर येसु, तुइनिन हाइलाइ केति गरइ लाग्ल? केति तुइ हाइलाइ नस्ट गरइ आइल हो? मुइ तुइलाइ चिन्छु, तुइ परमेसोरिन पाठाइल पबित्र जन हो।”
अनि भुत आत्मान ह्व मानुसलाइ लछारपछार पारिके बड्खो सोरिन चिच्याइतिन ह्व मानुसबान निस्किके जाइले।
येसुन धेरे किसिमकर रोगिन सताइलाइ सेब्बाइ बिरामिकाइ बिसेक पार्ल्याक अनि धेराइ मान्छेल्कोबान भुतकाइ निकाल्दिल्याक। तर भुतकिन येसुलाइ चिन्ल हुदान येसुन होल्काइ बाजइ बइदिल्याक।
येसुन मान्छेल्को भिड कुत्तिन आइधर्ल देखिके भुत आत्मालाइ हाकार्तिन बलल्ते,“ए गुँगो र बइरा पार्नार आत्मा, मुइ तुइलाइ आग्या गर्छु, ह्व छोडारिबान निस्किके आबे र फेरि कइले ह्व भित्र जुनपोस।”
ह्य सुनिके येसुन ह्व भुतलाइ हाकार्तिन बलल्ते, “चुप लाग र ह्य मानुसबान निस्किके जाइहाल!” ह्व मानुसलाइ सेब्बाल्को सामुन्ने पछारिकइ भुत निस्किले, तर होलाइ किछु पुनि चोट पटक बइलागल्ते।
अनि धेराइ मान्छेल्कोबान भुतलत चिच्याइकइ इत्तिके बाज्तिन निस्किला, “तुइ परमेसोरकर बेटाक हो!” तर येसुन भुतकाइ हाकार्ल्याक र केइ बाजइ बइदिल्याक किनारइभने येसु मुक्ति दिनार राजा खिरिस्ट हो बाजिके होल्किन चिन्तेला।
होइनिन पावल र हाम्रो पछि-पछि लागिकइ इत्तिके साराइ लाग्लि, “ह्य मान्छेलत सेब्बाइ भन्दा महान परमेसोरकराइ सेबकलत हो। हेल्किन तोराल्काइ मुक्ति पाइनार बाटकर पर्चार गर्छत।”