20 येसुन होल्काइ फेरि सोद्ल्याक, “तर तोराल्किन चाइ मुइलाइ कुन हो बाज्छो?” पत्रुसिन जबाफ दिल्ते, “तुइ परमेसोरिन पाठाइल खिरिस्ट हो।”
तर येसुन केइ जबाफ नदिके चुप लाग्ले। फेरि पर्धान पुजारिन येसुलाइ सोदल्ते, “केति तुइ परमधन्यकर बेटाक खिरिस्ट हो?”
येसुन होल्काइ फेरि सोद्ल्याक,“तोराचाइ मुइ कुन हो बाज्छो?” पत्रुसिन बाज्ले, “तुइ परमेसोरिन पाठाइल खिरिस्ट हो।”
र बल्ला, “तुइ मुक्ति दिनार खिरिस्ट हो भने हाइलाइ बल।” येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “मुइनिन बल्तिन पुनि तोरा बइ पत्याओ।
होल्किन बाज्ला, “कुन्नुल्किन बप्तिस्मा दिनार युहन्ना हो बाज्छत, कुन्नुल्किन एलिया अगमबक्ता हो बाज्छत, अनि कुन्नुल्किन चाइ उइलेकर कोइ अगमबक्ता मर्लबान जिउँतिल हक्ति बाज्छत।”
पावलिन धर्मसास्तरनाइ लेख्ल कुरो बुजाइतिन खिरिस्टनिन दुख भोगइ पर्छि र मर्लबान जिउँते हकइपर्छि बाजिके पर्मानित गरिदिल्ते। र पावलिन बाज्ले, “मुइनिन पर्चार गर्ल येसु ने मुक्ति दिनार खिरिस्ट हो।”
होलत बाटनाइ जाइतिन-जाइतिन केइ पानि हक्ल ठउँनाइ पुग्ला। नपुङ्सकिन फिलिपलाइ बलल्ते, “इछि पानि रल्तिसइ, केति मुइलाइ बप्तिस्मा लेइ केइ कुरोन रोकइ सक्छइ?”
तर साउल झन सक्तिसालि हक्तिन पर्चार गरइ लाग्ले, र येसु ने खिरिस्ट हो बाजिके इन्खा पक्का पर्मान दिल्याक कि दमस्कसनाइ हक्लाइ यहुदिल्किन केइ पुनि जबाफ देइ बइसक्ला।