41 उछि एउटो याइरस नाउँ हक्ल सभाघरकर हाकिम आइके येसुकर गोडनाइ घोप्टो पर्तिन, “मोर घरनाइ आइदेउ” बाजिके येसुलाइ बिन्ति गर्ले,
ह्व बेटिलाइ येसुन बिस्राम-दिननाइ बिसेक पार्ल देखिके सभाघरकर सासक रिसाइले। होइनिन मान्छेल्काइ बल्-ल्याक, “काम गर्नार हप्तानाइ छ दिन आछि! बिस्राम-दिननाइ किनारइ बिसेक हकइ आइछो? केति बिस्राम-दिन बाएक आने दिन बइने र?”
ह्व येसुकर गोडनाइ घोप्टो परिके येसुलाइ धन्नेबाद दिल्ते। ह्व एउटो सामरि रइल।
ह्य देखिके सिमोन पत्रुसिन येसुकर अगाडि घोप्टो परिके बाज्ले, “हे पर्भु, मुइ पापि आछु, मुइबान बद्दुर बस!”
किनारइभने होक्रि बार बर्स पुग्लि एउटि मात्र बेटेक मरइ आट्लि रइलि। येसु हाकिमसिन जाइतिन गर्तिन मान्छेल्को भिडिन येसुलाइ गेचाइतेठि गर्ला।
येसुन इत्तिके बाज्तिन गर्तिन याइरसकर घरबान एउटो मानुस आइके याइरसलाइ बलल्ते, “तोरि बेटेर मरिसक्ले, अब गुरुलाइ दुख जुनदिक।”
मोसान लेख्ल परमेसोरकर नियम र अगमबक्ताल्किन लेख्ल किताबबान पढ्लपछि सभाघरकराइ सासककिन पावल र बारनाबासलाइ बालाइके बल्-ल्याक, “ए भाइलत, तोराल्कोसिन मान्छेल्काइ साहस दिनार केइ बचन आछ भने बाजो।”
अनि होलत सेब्बाल्किन सभाघरकर सासक सोस्थेनेसलाइ आठाइके अदालतकर अगाडि ठाटाइला। तर गलियोनिन ह्य कुरोकर केइ वास्तइ बइगर्ले।
सभाघरकर सासक किरिस्पस र होक्र सेब्बाइ परिवारकिन पर्भुनाइ बिस्वास गर्ला, र कोरिन्थकराइ आने धेराइ मान्छेल्किन पुनि पावलकर पर्चार सुनिके बिस्वास गर्ला र बप्तिस्मा लिला।
लुड्डा योप्पा नजिके रल्ति। चेलाल्किन पत्रुस उछि आछ बाजिके था पाइला र दुइटाल्काइ पत्रुस हक्लनाइ इन्खा बलिके पाठाइल्याक, “दया गरिके हाइ हक्लनाइ चाने आबे।”