8 तर होल्को मनकर कुरो था पाइके येसुन हात सुक्ल मानुसलाइ बलल्ते, “तुइ उठिके इतइ आबे।” झट्टइ उठिके ह्व अगाडि जाइले।
येसुन हात सुक्ल मानुसलाइ बलल्ते,“आइके सेब्बाल्को अगाडि ठडाउ।”
येसुन होलाइ देखल्ते र अगाडि बालाइके बलल्ते, “ए बेटि, तुइ आफ्ने रोगबान छुट्कारा पाइलइ।”
होल्को मनकर कुरो था पाइके येसुन बाज्ले, “तोरा किनारइ इन्खा बिचार गर्छो?
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “मुइ तोराल्काइ एउटो कुरो सोद्छु, बिस्राम-दिननाइ केति गरइ ठिक आछि? मजार गरइ कि बइमजार गरइ? जिबन बाचाइ कि मारइ?”
तर मुइ आफ्ने जिबनलाइ कुनइ मोलकर बइठानु। किनारइभने परमेसोरकर अनुगरहकर बारेनाइ सुसमचार सुनाइ र पर्भु येसुन मुइलाइ दिल काम पुरा गरइ सकु भन्ने मोर इछ्या आछ।
ह्य सेब्बे कुरो राजा अग्रिपासलाइ था आछि र होक्र अगाडि मुइ नडाराइकइ बाजइ सक्छु। ह्य कुरोलाइ राजान मजसिन ध्यान दिलाछ, किनारइभने ह्य एउटो कुनानाइ घट्ल घटना बया।