11 ह्य देखिके फरिसिलत र धर्म-गुरुलत रिसिन चुर हक्ला र येसुलाइ अब केति गर्नार हो बाजिके सल्ला गरइ लाग्ला।
ह्य कुरो सुनिके सभाघरकराइ सेब्बाइ मान्छेलत रिसिन चुर हक्ला।
अनि येसुन चारेदिस सेब्बाल्काइ हेर्तिन ह्व मानुसलाइ बलल्ते, “तोर हात तन्काउ।” होइनिन हात तन्काइले र होक्र हात सद्दे हकिहालल्ते।
एक दिन येसु डाँरानाइ जाइके रातभोरि परमेसोरसिन पार्थना गर्ले।
मुइ सेब्बे सभाघरनाइ जाइके होल्काइ धेरे चोटि सजाय दिनाइ र येसुलाइ बिस्वास जुनगरो बाजिके थर्काइतेनाइ। होल्कोसिन एकदम रिसाइके मुइ अर्को देसकर सहरनाइ पुनि जाइके उछिकराइ बिस्वासिल्काइ सताइ लाग्नाइ।
होइहुदान होल्किन पत्रुस र युहन्नालाइ महासभाबान बाइर जाइनार आदेस दिल्याक अनि होलत चाइ आपसनाइ मिलिके इन्खा छलफल गर्ला,
तर पत्रुस र युहन्नान होल्काइ जबाफ दिल्याक, “तोराल्किन बल्ल मानइ कि परमेसोरिन बल्ल मानइ, परमेसोरकर हेराइनाइ कुन्टो चाइ ठिक हो? तोरा आफि बिचार गरो।
ह्य कुरो सुनिके महासभाकराइ सेब्बाइ रिसिन चुर हक्ला, र पेरितकाइ मारइ चाइला।
जब होल्किन इस्तिफनसकर कुरो सुन्ला तब होलत रिसिन चुर हक्ला र दारा किटइ लाग्ला।
तर हेलत धेरे टिकइ बइसकत, किनारइभने यान्नेस र याम्ब्रेसकर जिन्खाए हेल्किन गर्ल खराब काम सेब्बाल्किन देख्नारआछत।