24 तर ह्य धर्तिनाइ मानुसकर बेटाकलाइ मान्छेल्को पाप छेमा गर्नार अधिकार आछि बाजिके तोरा जानो।” अनि येसुन ह्व पछ्यघाति बिरामिलाइ बलल्ते, “मुइ तुइलाइ बल्छु, अब उठ र आफ्ने ओछ्यान बोकिके घर जा।”
येसुन ह्वउप्रान हात धरिके बाज्ले, “मुइ चाइछु, तुइ बिसेक हक।” र उत्तिने खेर होक्र कुस्ठ रोग बिसेक हकिहालल्ते।
केइ मान्छेल्किन एउटो पछ्यघाति बिरामिलाइ ओछ्यानेसुदा बोकिके आन्ला। होल्किन होलाइ घरभित्र येसुकर अगाडि पुराइ आँट गर्ला।
ह्व पछ्यघातिलाइ ‘तोर पाप छेमा हकल्ते’ बलइ कि ‘उठिके हिन’ बलइ कुन्टो चाइ सजिलो आछि?
अनि अगाडि जाइके येसुन घारालाइ छुइले र लास बोक्नाराइ टक्क अडिला। येसुन बाज्ले, “ए छोडारि, मुइ तुइलाइ बल्छु, उठ।”
तर येसुन छुनेनिकर हात आठाइके बाज्ले, “नानि, उठ।”
अनि पावलिन होलाइ बड्खो सोरिन बलल्ते, “तोर गोडकर भरिन सिदा ठडाउ।” अनि ह्व जुरुक्क उठ्ले र हिनइ लाग्ले।
इज्राएलिल्किन आफ्ने पापलाइ मानिलिके छाड्दिखन र छेमा पाइदिखन बाजिके परमेसोरिन येसुलाइ राजा र मुक्तिदाता बानाइके उच्च पारिके आफ्ने दाइनेपटि धरल्ते।
पत्रुसिन होलाइ बलल्ते, “ए एनियास, येसु खिरिस्टिन तुइलाइ बिसेक पार्स्यास। उठिके आफ्ने ओछ्यान मिलाउ।” एनियास तुरुन्तइ उठिहाल्ले।
पत्रुसिन होल्काइ कोठाबान बाइर पाठाइल्याक र घोडा टेकिके पार्थना गर्ले। अनि पत्रुसिन लासदिस फर्किके बाज्ले, “ए तबिता, उठ!” होइनिन आँखि खोल्तिन पत्रुसलाइ देख्लि र उठिके बस्लि।