21 येसुन बाज्ल ह्य कुरो सुनिके धर्म-गुरु र फरिसिल्किन मनमननाइ बिचार गरइ लाग्ला, “परमेसोरकर निन्दा गर्नार ह्य कुन हो? परमेसोरिन पो पाप छेमा गरइ सक्छइ। मान्छेन पुनि पाप छेमा गरइ सक्छइ र?”
तोराल्किन साँच्चि आ-आफ्ने पापलाइ छाडिके फर्किलाइ हो भने होइ अन्सार हिन्नार गरो। अनि ‘हाइ अब्राहामकर सन्तान हो र परमेसोरकर दन्डबान उम्किछे’ बाजिके तोरा जुन्सम्जो। मुइ तोराल्काइ बल्छु, परमेसोरिन अब्राहामकर लागि सन्तानलत ह्य पाथरबान पुनि बानाइ सक्छइ।
एक दिन येसुन घर भित्र मान्छेल्काइ सिछ्या दिधर्ल रइल। केइ धर्म-गुरुलत र फरिसिलत पुनि येसुकर छेउनाइ बसिधर्लाइ रइला। होलत चाइ गालिल र यहुदिया छेत्रकर सेब्बे गाउँ र यरुसलेम सहरबान पुनि आइलाइ रइला। येसुसिन बिरामिल्काइ बिसेक पार्नार परमपर्भुकर सक्ति रल्ति।
होल्को मनकर कुरो था पाइके येसुन बाज्ले, “तोरा किनारइ इन्खा बिचार गर्छो?
उछि खाइ बस्लाइ मान्छेल्किन आफि-आफिनाइ बाजइ लाग्ला, “पाप छेमा गर्नार ह्य कुन हो?”