34 “हे नासरतकर येसु, तुइनिन हाइलाइ केति गरइ लाग्ल? केति तुइ हाइलाइ नास पारइ आइल हो? तुइ परमेसोरिन पाठाइल पबित्र जन हो बाजिके मुइ चिन्छु।”
होइनिन साराइतिन बाज्ले, “हे नासरतकर येसु, तुइनिन हाइलाइ केति गरइ लाग्ल? केति तुइ हाइलाइ नस्ट गरइ आइल हो? मुइ तुइलाइ चिन्छु, तुइ परमेसोरिन पाठाइल पबित्र जन हो।”
येसुन धेरे किसिमकर रोगिन सताइलाइ सेब्बाइ बिरामिकाइ बिसेक पार्ल्याक अनि धेराइ मान्छेल्कोबान भुतकाइ निकाल्दिल्याक। तर भुतकिन येसुलाइ चिन्ल हुदान येसुन होल्काइ बाजइ बइदिल्याक।
अनि होइनिन बड्खो सोरिन साराइतिन बाज्ले, “हे येसु, महान परमेसोरकर बेटाक, तुइनिन मुइलाइ केति गरइ आँट्ल? मुइ परमेसोरनाइ कसम खाइके बिन्ति गर्छु, मुइलाइ दुख जुनदेउ।”
स्वर्गदुतिन होलाइ बलल्ते, “पबित्र आत्मा तुइनाइ आइनारआछ र महान परमेसोरकर सक्ति तुइउप्रान पर्नारआछि। इनिखे जन्मिल नानि पबित्र हक्नारआछ र परमेसोरकर बेटाक हक्नारआछ।
सभाघरनाइ एउटो भुत लाग्ल मानुस रइल। होइनिन चिच्याइतिन बाज्ले,
अनि धेराइ मान्छेल्कोबान भुतलत चिच्याइकइ इत्तिके बाज्तिन निस्किला, “तुइ परमेसोरकर बेटाक हो!” तर येसुन भुतकाइ हाकार्ल्याक र केइ बाजइ बइदिल्याक किनारइभने येसु मुक्ति दिनार राजा खिरिस्ट हो बाजिके होल्किन चिन्तेला।
होइनिन येसुलाइ देख्लपछि येसुकर अगाडि घोप्टो परिके चिच्याइतिन बाज्ले, “हे येसु, महान परमेसोरकर बेटाक, तोर मुइसिन केति काम? बिन्ति गर्छु, मुइलाइ दुख जुनदेउ।”
ह्व पछि गेरासेनसकर आसपासकराइ सेब्बाइ मान्छेल्किन येसुलाइ इछ्यान जाइहाल बाजिके बिन्ति गर्ला, किनारइभने होलत एकदम डाराइलाइ रइला। होइ हुदान येसु फर्कइलाइ लाउनाइ चड्ले।
हाकिमलत आइके होल्कोसिन माफ माङ्ला, अनि पावल र सिलासलाइ झ्यालखन्डबान बाइर लाकाइके “हाम्रो सहर छाडिके जाइदेउबे” बाजिके बिन्ति गर्ला।
किनारइभने तुइनिन मोर परानलाइ नरकनाइ छाड्नार बइने, र आफ्ने पबित्र जनकर जिउँ सेराइ दिनार बइने।
तर तोराल्किन ता पबित्र र धर्मि जनलाइ इन्कार गरिके एउटो ज्यानमारालाइ चाइ छाड्देउ बाजिके माग गर्लो।
साँच्चि ने तुइनिन अभिसेक गर्ल, तोर पबित्र सेबक येसुकर बिरुद्दनाइ हेरोद, पन्तियस पिलातस, आने जातिलत र इज्राएलकराइ मान्छेलत हेइ सहरनाइ जम्मा हक्लाइ रइला।