20 अनि येसुन किताब बन्द गरिके सभाघरकर एउटो सेबकलाइ दिल्ते र बस्ले। सभाघरनाइ हक्लाइ सेब्बाल्किन येसुलाइ हेरिधर्लाइ रइला,
तर होल्किन येसुलाइ मार्नार केइ उपाय बइभेट्टाइला किनारइभने सेब्बाइ मान्छेल्किन येसुकर सिछ्या सुनइ मन पराइतेला।
येसुलाइ यसइया अगमबक्तान लेख्ल किताब पढइ दिल्ते अनि किताब पल्टाइकइ येसुन इन्खा लेख्ल पढ्ले,
अनि येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “आज धर्मसास्तरकर ह्य बचन तोराल्किन सुन्तिन-सुन्तिन पुरा हक्लाछि।”
एउटो लाउचाइ सिमोनकर रल्ति। येसु होइ लाउनाइ चडिके सिमोनलाइ लाउ अलि ओभ्रउने पेलाइ लाल्ते र बसिके मान्छेल्को भिडकाइ सिछ्या देइ लाग्ले।
अनि बिस्राम-दिननाइ हाइ सहर बाइर लदि छेउनाइ जाइले, उछिका यहुदिल्को पार्थना गर्नार ठउँ आछि हुदो बाजिके बिचार गर्लाइ रइले, हाइ उछि बस्ले र जम्मा हक्लाइ बेटिल्कोसिन कुरो गरइ लाग्ले।
ह्य देखिके पत्रुसिन मान्छेल्काइ बल्-ल्याक, “हे इज्राएलकराइ मान्छे हो, तोरा ह्य कुरोनाइ किनारइ अचम्म मान्छो? तोराल्किन ह्य मानुसलाइ हाइनिन आफ्ने सक्ति र भक्तिन ने हिन्नार गराइल जिन्खाए हाइलाइ किनारइ ट्वाल्ल परिके हेर्छो?