6 ह्व इछि बइने, तर मर्लबान जिउँते हक्लाछ। गालिलनाइ हक्तिन होइनिन तोराल्काइ केति बाज्ल रइल याद गरो ते?
तर ह्व छोडारिन होल्काइ बल्-ल्याक, “अचम्म जुनमानो, तोरा कुरुसनाइ झुन्डाइल नासरतकर येसुलाइ हेरिधर्लाछो। येसु इछि बइने, ह्व ता जिउँते हकिके उठिसक्लाछ। होलाइ धर्ल ठउँ हेरो।
अनि येसुन चेलाल्काइ आफ्ने बारेनाइ इत्तिके बल्-ल्याक, “मानुसकर बेटाकिन धेरे दुख भोगइ पर्छि, मुख्य अगुवाल्किन, मुख्य पुजारिल्किन र धर्म-गुरुल्किन इन्कार गर्छत र मार्नाराइ आछत। तर तिन दिननाइ ह्व मर्लबान फेरि जिउँते हक्नारआछ।”
र होल्किन इन्खा बाजिधर्ल सुन्ला, “पर्भु साँच्चि ने मर्लबान जिउँते हक्लाछ अनि सिमोनकर उछि पुनि देखा पर्ल हो रइलसइ।”
बेटिलत डाराइके भुइदिसउने निउरिला। अनि ह्व दुइटाइ मान्छेल्किन बाज्ला, “तोरा जिउँते मानुसलाइ मर्लाइ मान्छेल्को माजनाइ किनारइ हेर्छो?
अनि येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “मानुसकर बेटाकिन धेरइ दुख भोगइपर्छि, र होलाइ मुख्य अगुवाल्किन, मुख्य पुजारिल्किन र धर्म-गुरुल्किन इन्कार गर्नारआछत र मार्नारआछत अनि ह्व तिन दिननाइ मर्लबान फेरि जिउँते हकिके उठ्नारआछ।”
“मुइ बल्ल ह्य कुरो तोराल्किन जुनबिर्साओ, किनारइभने मानुसकर बेटाकलाइ आठाइके मान्छेल्को हातनाइ जिम्मा लाइदिनारआछत।”
तर परमेसोरिन होलाइ मर्लबान जिउँते पारल्ते, र मिर्त्युकर बन्धनबान छुटाल्ते, किनारइभने मिर्त्युन येसुलाइ रोकिधरइ असम्भब रल्ति।
केति तोराल्काइ याद बइन्या? मुइ तोराल्कोसिन हक्तिन ने ह्य सेब्बे कुरो बल्ल रइनाइ।