4 होलत उछि अलमल परिके ठडाइधर्ल बेलानाइ एक्कासि चहकिलो लुगा लाइलाइ दुइटाइ मान्छेलत होल्को छेउनाइ ठडाइल देख्ला।
अनि चिहानभित्र पसिके हेर्तिन होल्किन गोरो लुगा लाइल एउटो छोडारिलाइ दाइनेपटि ठडाइधर्ल देख्ला। ह्य देखिके होलत अचम्म मान्ला।
पर्भुकर एउटो स्वर्गदुत गोठ्लाल्को अगाडि देखा पर्ले र पर्भु परमेसोरकर उज्यालो होल्को वरिपोरि चम्कल्ते। ह्य देखिके गोठ्लालत डरिन थरथर कामइ थाल्ला।
बेटिलत डाराइके भुइदिसउने निउरिला। अनि ह्व दुइटाइ मान्छेल्किन बाज्ला, “तोरा जिउँते मानुसलाइ मर्लाइ मान्छेल्को माजनाइ किनारइ हेर्छो?
जब होल्किन येसुलाइ आकासदिस उचालि लाकाइधर्ल एकोरो हेरिधर्लाइ रइला, तब एक्कासि एकदम गोरो लुगा लाइलाइ दुइटाइ मान्छे होल्को छेउनाइ ठडाइला।
एक्कासि परमपर्भुकर एउटो स्वर्गदुत देखा पर्ले, र कोठा उज्यालो हकल्ते। स्वर्गदुतिन पत्रुसलाइ कुमनाइ घचघचाइतिन “चाने उठ” बाजिके बिउँझाल्ते। अनि पत्रुसकर हातबान साङ्ला फुस्किकइ झरल्ते।
हाइलाइ था आछ, हाइनिन गर्ल बिस्वासकर रहस्य एकदम बड्खो आछि, ह्व मानुसकर सरिरनाइ देखा पर्ले, पबित्र आत्माबान धर्मि ठहरिले, अनि होलाइ स्वर्गदुतकिन देख्ला, जाति-जातिल्को माजनाइ पर्चारिले, सन्सारनाइ होलाइ बिस्वास गर्ला, सम्मानसाथ होलाइ स्वर्गनाइ लाकाल्ते।