52 अनि येसुलाइ पक्रइआइलाइ मुख्य पुजारिल्काइ, मन्दिर रुङ्नाल्को कप्तानकाइ र धर्म-गुरुल्काइ येसुन बल्-ल्याक, “केति मुइ डाका हो र? तोराल्किन मुइलाइ पक्रइकर लागि लउरि र तरवार लिके आइलाइ?
मुइ तोराल्काइ बल्छु, ‘ह्व अपराधिल्कोसिन गनिले’ बाजिके धर्मसास्तरनाइ लेख्ल कुरो मोर जिबननाइ पुरा हकइ ने पर्छि, र मोर बारेनाइ लेख्ल कुरो पुरा हकिधर्लाछि।”
होइनिन मुख्य पुजारिलत र मन्दिर रुङ्नाल्को कप्तानलत हक्लनाइ जाइके “येसुलाइ किनिखे पक्राइदेइ सक्छु” बाजिके सल्ला गर्ले।
तर येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “हक्लो, अब इन्खा जुनगरो।” अनि येसुन ह्व मानुसकर कान छुइकइ बिसेक पार्दिल्ते।
मुइ दिन्ने मन्दिरनाइ तोराल्कोसिन हक्तिन तोराल्किन मुइलाइ बइपक्रिलो। तर अब तोराल्को काम गर्नार बेला हो र आँधारिकर सक्ति हेइ हो।”
इन्खा सुनिके मन्दिर रुङ्नाल्को कप्तान र सिपाइकिन पेरितकाइ जबरजस्ति नगरिकइ आन्ला, किनारइभने मान्छेल्किन होल्काइ पाथरिन हिर्काइछत कि बाजिके होलत डाराइला।