3 ह्य देखिके येसुन बाज्ले, “साँच्चि मुइ तोराल्काइ बल्छु, ह्य गरिब बिद्दुइनिन आने सेब्बाल्किन भन्दा धेरइ भेटि चाराइलाछि।
साँच्चि मुइ तोराल्काइ बल्छु, मालिकिन ह्व नोकरलाइ आफ्ने सेब्बे धन-सम्पतिकर जिम्मा दिनारआछ।
र एउटि गरिब बिद्दुइनिन पुनि दुइटो तामाकर सिक्का चाराइल देख्ले।
किनारइभने आनेल्किन ता आफिसिन हक्ल पर्सस्तबान केइ भेटि चाराइलाछत तर ह्य बिद्दुइ गरिब हक्तिन पुनि आफिसिन हक्ल सेब्बे जिबिका चालाइनार पइसा चाराइलाछि।”
अर्को एउटो कुरो पुनि मुइ तोराल्काइ बल्छु, एलिया अगमबक्ताकर समयनाइ तिन बर्स छ महिनासम्म पानि नपरिकइ बड्खो अनिकाल पर्ल रल्ति। ह्व बेला इज्राएलनाइ धेराइ बिद्दुइलत रइला।
तर साँच्चि मुइ तोराल्काइ बल्छु, इछि ठडाइनाराइ मद्दे कत्ताल्किन चाइ परमेसोरकर राज्यलाइ नदेखुन्जेल सम्म मर्नाराइ बइनेत।”
तब पत्रुस बाजइ थाल्ले, “अब मुइलाइ पक्का था हक्ले, कि परमेसोरिन कुनुल्काइ पछ्यपात बइगर।
साँच्चि ने तुइनिन अभिसेक गर्ल, तोर पबित्र सेबक येसुकर बिरुद्दनाइ हेरोद, पन्तियस पिलातस, आने जातिलत र इज्राएलकराइ मान्छेलत हेइ सहरनाइ जम्मा हक्लाइ रइला।