9 आफिनाइ भर पर्नाराइ र आफिलाइ धर्माति ठानिकइ आनेल्काइ तुच्छ ठान्नाराइ मान्छेल्काइ येसुन ह्य उखान बल्-ल्याक,
तर धर्म-गुरुन आफिलाइ धर्माति देखाइनार इछ्यान येसुलाइ सोदल्ते, “मोर छिमेकि चाइ कुन्टो हो ते?”
फरिसि र धर्म-गुरुलत “ह्य मानुसिन ता पापिल्काइ स्वागत गर्छइ र होल्कोसिन बसिके खाइछइ” बाजिके गनगन गरइ लाग्ला।
अनि येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “तोरा मान्छेल्को अगाडि आफिलाइ धर्माति देखाइ हेर्छो, तर परमेसोरिन तोराल्को हिर्दय जान्छइ। मान्छेल्को नजरनाइ जे कुरो मजार आछि, परमेसोरकर नजरनाइ ह्व घिरित हक्छइ।
फरिसिन ठडाइके आफ्ने बारेनाइ इनिखे पार्थना गर्ले, ‘हे परमेसोर, मुइ तुइलाइ धन्नेबाद दिछु किनारइभने मुइ आने मान्छेलत जिन्खाए लोबि र अत्याचारि बइने। मुइनिन बेभिचार गर्ल बइने र मुइ हेइ कर उठाइनार जिन्खाए पुनि बइने।
ह्य देखिके सेब्बाइ मान्छेलत गनगनाइतिन इन्खा बाजइ लाग्ला, “ह्य मानुस ता पापिकर घरनाइ पो बास बसइ जाइले।”
ह्य देखिके येसुलाइ बालाइनार फरिसिन मनमने बाज्ले, “यदि ह्य मानुस साँच्चि ने अगमबक्ता हो भने ता होलाइ छुइनारि बेटि किन्खा हो बाजिके हेइनिन जान्नाल, किनारइभने ह्य ता पापि बेटि हो।”
तर पर्भुन बल्ले, ‘तुइ जा, किनारइभने मुइ तुइलाइ बद्दुर-बद्दुसम्म आने जातिल्कोनाइ पाठाइनार आछु।’”