22 अनि येसुन आफ्ने चेलाल्काइ बल्-ल्याक, “इन्खा समय पुनि आइनारआछि, जब तोराल्किन मानुसकर बेटाककर कुनइ एक दिन हेर्नार मन गर्नारआछो तर तोराल्किन देखइ बइपाओ।
तर समय आइनार आछि, जब ब्याउला होल्कोबान छुट्याइनार आछ, अनि होलत ह्व दिन उपबास बस्नार आछत।
हेर, परमेसोरिन तोर घर त्याग्लाछ। मुइ तुइलाइ बल्छु, जखनसम्म तुइनिन ‘परमपर्भुकर नाउँनाइ आइनार धन्यकर हो’ नबाजुन्जेल सम्म तुइनिन मुइलाइ बइदेखस।”
तर इन्खा दिन पुनि आइछि, ह्व बेला ब्याउला होल्कोबान छुट्टाइनार आछ, अनि होलत उपबास बस्नारआछत।”