9 “मुइ तोराल्काइ बल्छु, आफ्ने लागि सन्सारकर धनिन साथि बानाओ जब ह्व धन सक्किछि, तब होल्किन तोराल्काइ अनन्तकर घरनाइ स्वागत गर्नारआछत।
तोराल्को मन भित्र हक्ल कुरो गरिबकाइ दान दिखन र तोराल्को लागि सेब्बे कुरो चोखो हक्नारआछि।”
तोराल्किन आफ्ने धन-सम्पति बेचिके आइल पइसा गरिबकाइ दिखन। आफ्ने लागि कइले थोत्रो बइहक्नार थइलिलत बानाओ। कइले नस्ट बइहक्नार धन-सम्पति स्वर्गनाइ जम्मा गरो। उछि चोर पुनि बइलाग र किरान पुनि बइखाक।
तब तुइनिन आसिस पाइनारआछस, किनारइभने होल्किन तोर गुन फर्काइ बइसकत। तर धर्माति मान्छेलत मर्लबान जिउँते हक्तिन हेक्र इनाम तुइनिन पाइनारआछस।”
जुन सन्सारकर धननाइ इमान्दार बइहक होलाइ कुनिन सत्य धनकर जिम्मा दिछि र?
“कुनइ नोकरिन दुइटाइ मालिककर सेवा गरइ बइसक, किनारइभने होइनिन एउटोलाइ हेला गर्छइ र अर्कोलाइ मया गर्छइ, अथवा एउटोन बल्ल मान्छइ र अर्कोन बल्ल चाइ वास्ता बइगर। तोरा पुनि परमेसोर र धन धेउटेकर सेवा गरइ बइसको।”
अब मुइनिन केति गरइ पर्नार हो मुइनिन सोचिसक्लाछु। कारोबार गर्नार कामबान निकाल्तिन पुनि मान्छेल्किन मुइलाइ होल्को घरनाइ सत्कार गर्नारआछत बाजिके मुइनिन पक्का गर्लाछु।’
‘ए कर्नेलियस, परमेसोरिन तोर पार्थना सुन्लाछ र तुइनिन गरिबकाइ गर्ल सायता याद गर्लाछ।
कर्नेलियसिन डाराइतिन होलाइ हेरिधरल्ते र बाज्ले, “केति!” अनि स्वर्गदुतिन होलाइ बलल्ते, “तोर पार्थना र तुइनिन गरिबकाइ गर्ल सायता परमेसोरिन याद गर्लाछ।