34 तोर सरिरकर बत्ति तोर आँखि हो। तोर आँखि ठिक आछि भने तोर सेब्बे सरिर उज्यालो हक्छि तर तोर आँखि खराब आछि भने तोर सेब्बे सरिर आँधारि हक्छि।
ताकि, ‘होल्किन हेरइ ता हेर्छत, तर बइदेखत, सुनइ ता सुन्छत, तर बइबुजत, नत्रता होल्किन आफ्ने पाप छाडिके फर्कि आइनाला, र होल्को पाप छेमा हक्नाल्ति।’”
लोब गर्ना, दुस्ट काम गर्ना, झुक्याइना, छाडा हक्ना, डार गर्ना, निन्दा गर्ना, घमन्डि हक्ना, मुर्ख बन्ना।
आँखि हक्तिन पुनि तोरा बइदेखो? कान हक्तिन पुनि तोरा बइसुनो? केति तोराल्काइ याद बइन्या,
होइ हुदान होसियार हको, तोराल्कोनाइ हक्ल उज्यालो आँधारि जुनहक्दिक।
अब हेर, पर्भुकर सजाय तुइउप्रान पर्लाछि। तुइ अब अन्धा हकिके केइ समयसम्म घामकर उज्यालो देख्नार बइने।” उत्तिने खेर होक्र आँखिनाइ काड्डो बादलठि लागल्ते र ह्व अन्धा हकिहाल्ले अनि कुन्नुल्किन हातनाइ आठाइके डोराइछत कि बाजिके हेथउने-होथउने साहारा हेरइ लाग्ले।
होलत दिन्ने एउटे मनकराइ हकिके मन्दिरनाइ जम्मा हक्तेला र घर-घरनाइ खाइपि गर्तेला अनि होलत खुसि र खुल्ला मनिन मिलिजुलि खाइतेला,
तुइनिन होल्को आँखि खोल्देइ, र होलत आँधारिबान उज्यालोदिस र सइतानकर सक्तिबान परमेसोरदिस फर्किदिखन। अनि होल्किन आफ्ने पाप छेमा पाइनारआछत र मुइलाइ बिस्वास गरिके पबित्र हक्लाइ परमेसोरकर जनकोसिन बस्नार ठउँ पाइनारआछत।’