41 पर्भुन होलाइ बलल्ते, “ए मार्था, मार्था, तुइ धेरइ कुरोकर पिर र चिन्ता गर्छस।
तर ह्य जिबनकर चिन्ता, धन-सम्पति र आने थोककर लोबिन गर्तिन बचन नाठ्तिन जाइछि र होइनिन फल फलाइ बइसक।
येसु चेलाल्कोसिन जाइतिन गर्तिन एउटो गाउँनाइ पुग्ला। उछि मार्था नाउँ हक्लि बेटिन होल्काइ आफ्ने घरनाइ सेवा सत्कार गर्लि।
मार्था चाइ पाकाइनार तुलाइनार कामनाइ भ्याइनभ्याइ रइलि। होइ हुदान मार्थान येसु हक्ल ठउँनाइ आइके बाज्लि, “हे पर्भु, भएभरकर सेब्बे काम मुइ ने गरइपर्छइ। बइनिन चाइ केइ पुनि बइगरि। केति तुइलाइ था बइन्यास? होलाइ बल्दिक र होइनिन आइके मुइलाइ सघाइदिक।”
येसुन आफ्ने चेलाल्काइ बल्-ल्याक, “होइ हुदान बाचइकर लागि केति खाइनार र सरिरकर लागि केति लाइनार बाजिके चिन्ता जुनगरो।
“तोरा होसियार हकिके बसो, धेरइ भोज-भतेरनाइ जुनलागो, मातिकइ जुनहिनो र जिबनकर चिन्ता जुनगरो, नत्रता तोराल्को मन बोदो हक्नारआछि र तोराल्किन बइसोच्ल बेलानाइ एक्कासि ह्व दिन पासोठि आइनारआछि।
काँटो घारिनाइ पर्ल बिउ चाइ होलत हो, जुनिन परमेसोरकर बचन सुन्छत र बिस्वास गर्छत तर जिबनकर चिन्ता, धन-सम्पतिकर लोब, सुख र मोज-मस्तिन गर्तिन बिस्वासनाइ बाढइ बइसकत र होइनिन केइ फल फलाइ बइसक।