17 येसुन पाठाइलाइ ह्व सत्तरि जनलत फर्किके आइला अनि खुसि हक्तिन पर्भुलाइ बल्ला, “पर्भु, तोर नाउँनाइ भुतलत पुनि हाम्रो अधिननाइ आइला।”
बिस्वास गर्नारकोसिन इन्खा चिन्न हक्नार आछि, मोर नाउँनाइ होल्किन भुतलत निकाल्नार आछत र नयाँ-नयाँ भासा बाज्नार आछत,
येसुन बारेउटाइ चेलाल्काइ आफ्ने नजिक बालाइके होल्काइ सेब्बे किसिमकराइ भुत आत्मा निकाल्नार र बिरामिल्काइ बिसेक पार्नार सक्ति र अधिकार दिल्याक।
ह्व पछि पर्भुन आने सत्तरि जनकाइ छानिकइ आफि जाइ लाग्ल सेब्बे गाउँ र सहरनाइ दुइ-दुइटाइ गरिके होल्काइ आफि जाइ भन्दा अगाडि पाठाइतिन बल्-ल्याक,
उछि हक्लाइ बिरामिल्काइ बिसेक पारो, अनि होल्काइ ‘परमेसोरकर राज्य तोराल्के नजिक आइपुग्लाछि’ बाजिके सुनाओ।
तर भुत आत्मा तोराल्को अधिननाइ आछत बाजिके जुन रामाओ। बुरु आफ्ने नाउँ स्वर्गनाइ लेख्लाछि बाजिके रामाओ।”