5 साउलिन बाज्ले, “पर्भु, तुइ कुन हो?” अनि होइनिन बाज्ले, “मुइ येसु हो, जुनलाइ तुइ सताइ धर्लाछस।
तर पत्रुसिन बाज्ले, “बया पर्भु, मुइनिन इन्खा असुद्द अथवा अपबित्र थोक कइले पुनि खाइल बइने।”
र हाइ सेब्बाइ भुइनाइ पछारिले। होइ बेला मुइ हिब्रु भासानाइ इन्खा बाज्ल सुन्नाइ, ‘साउल, ए साउल, तुइ मुइलाइ किनारइ सताइछस? सुइरानाइ लात्ति हिकाइतिन तुइलाइ ने बाथाइस्यास।’
“मुइ आफि पुनि सक्लसम्म नासरतकर येसुकर बिरोद गरइ पर्छइ बाजिके सोच्ल रइनाइ।
तर यदि ह्य परमेसोरबान हक्ल हो भने ता तोराल्किन हेल्काइ रोकइ बइसको। नत्र ता तोरा परमेसोरकर बिरुद्दनाइ खडा हक्ल ठहरिछो।”
साउल भुइनाइ लड्ले र होइनिन इन्खा बाज्ल आवाज सुन्ले, “साउल, ए साउल, तुइ मुइलाइ किनारइ सताइछस?”
अब उठिके सहरनाइ जा, र तुइनिन केति गरइ पर्नार हो ह्व तुइलाइ बल्नारआछ।”
मुइनिन पइला होक्र निन्दा, खेदो र अपमान गर्नाइ। तर मुइनिन ह्य अन्जान र अबिस्वासनाइ गर्ल हुदान मुइलाइ दया गर्ले।