17 तब पत्रुस र युहन्नान आफ्ने हात होलत उप्रान धर्ला, र होल्किन पबित्र आत्मा पाइला।
जब पावलिन आफ्ने हात होलतउप्रान धर्ले, तब पबित्र आत्मा होलतउप्रान आइले, र होल्किन आने भासा बाज्ला र अगमबानि गर्ला।
होल्किन छान्लाइ ह्व सातुटाकाइ पेरितको अगाडि आन्ला र पेरितकिन पार्थना गर्ला र होलत उप्रान आफ्ने हात धर्ला।
होइहुदान मुइ तुइलाइ याद गराइछु, मुइनिन तुइउप्रान हात धर्तिन तुइनिन पाइल परमेसोरकर बरदानलाइ चालाइ धर।
पेरितकिन हात धर्तिन पबित्र आत्मा पाइनार रइलेसे बाजिके सिमोनिन देख्ले, र होल्काइ पइसा दितिन बल्-ल्याक,
अनि होलत सेब्बाइ पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्ला, र होल्किन पबित्र आत्माबान बाज्नार सक्ति पाइके आने भासानाइ बाजइ लाग्ला।
अनि हननिया जाइके यहुदाकर घरभित्र पस्ले र साउल उप्रान आफ्ने हात धर्तिन बाज्ले, “मोर भाइ साउल, तुइ इछि आइतिन बाटनाइ देख्ल पर्भु येसुन ने तुइनिन फेरि देखइ सक र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक बाजिके मुइलाइ पाठाइल हो।”
कुनु उप्रान हात धरिके मन्डलिकर अगुवा छान्नार कामनाइ हतार जुनगर। आनेल्को पापनाइ सहभागि जुनहक। आफ्ने जिबनलाइ सदइ पबित्र धर।
तुइसिन हक्ल बरदानलाइ हेला जुनगर, ह्व बरदान एल्डरकिन आफ्ने हात तुइ उप्रान धर्तिन अगमबानिबान तुइनिन पाइल रइलइ।
तब होल्किन उपबास बसिके र पार्थना गरिके ह्व दुइटाइ उप्रान आफ्ने हात धरिके होल्काइ पाठाइल्याक।
र बिन्ति गर्तिन बाज्ले, “मोरि स्यान्खि बेटेक सिकिस्त बिरामि आछि, तुइनिन आइके आफ्ने हात ह्व उप्रान धर्लइ भने ह्व बिसेक हक्नालि र बाच्नालि।”