16 यरुसलेम वरिपोरिकर ठउँबान पुनि धेरइ मान्छेल्किन बिरामिल्काइ र भुत आत्मान सताइलाल्काइ लिके आइतेला र होलत सेब्बाइ बिसेक हक्तेला।
एक दिन येसुन घर भित्र मान्छेल्काइ सिछ्या दिधर्ल रइल। केइ धर्म-गुरुलत र फरिसिलत पुनि येसुकर छेउनाइ बसिधर्लाइ रइला। होलत चाइ गालिल र यहुदिया छेत्रकर सेब्बे गाउँ र यरुसलेम सहरबान पुनि आइलाइ रइला। येसुसिन बिरामिल्काइ बिसेक पार्नार परमपर्भुकर सक्ति रल्ति।
होलत येसुकर सिछ्या सुनइ र आ-आफ्ने रोगबान बिसेक हकइ आइलाइ रइला। भुत आत्मान सताइलाइ मान्छेलत पुनि बिसेक हक्ला।
तर ह्य कुरो था पाइके मान्छेल्को भिड येसुकर पछि लाग्ला। येसुन होल्काइ स्वागत गर्ल्याक र परमेसोरकर राज्यकर बारेनाइ सुनाइल्याक, अनि बिरामिल्काइ बिसेक पार्ले।
तोर पबित्र सेबक येसुकर नाउँनाइ बिरामिल्काइ बिसेक पारइकर लागि, अचम्मकर चिन्न देखाइलाइ र अचम्मकर काम गरइकर लागि आफ्ने सक्तिसालि हात बाढाउ।”
इछिसम्म कि पत्रुस बाटनाइ हिन्तिन होक्र छाँया मात्र हक्तिन पुनि कोइ-कोइ बिरामिल्कोनाइ पर्दिक बाजिके मान्छेल्किन होल्काइ ओछ्यान र खाटनाइ सुताइकइ धर्तेला।
पर्धान पुजारि र होक्र सदुकि समुहकराइ मान्छेलत डाहन भरिके पेरितको बिरोद गर्ला,