12 पेरितको हातबान धेरइ अचम्मकर कामलत र चिन्नलत मान्छेल्को माजनाइ हक्तिन रल्ति, र पर्भुनाइ बिस्वास गर्नाराइ सेब्बाइ सोलोमन नाउँकर दलाननाइ एउटे मनकराइ हकिके जम्मा हक्तेला।
अनि चेलालत चारेदिस जाइके पर्चार गर्ला। पर्भु होल्कोसिन हकिके काम गर्ले र चेलाकिन पर्चार गर्ल कुरो सत्य हो बाजिके पर्मान अचम्मकर कामबान देखाइले।]
होल्कोसिन केइ बेटिलत, येसुकरि आमेक मरियम र येसुकर भाएकलत एकसाथ जम्मा हकिके निरन्तर पार्थना गरिधर्तेला।
ता पुनि पावल र बारनाबासिन आफ्ने भरोसा पर्भुनाइ गरिके साहससिन होक्र बारेनाइ बाज्तिन धेरइ दिनसम्म उछि बस्ला। पर्भुन होल्को हातबान अचम्मकर काम र चिन्नलत गराइकइ आफ्ने अनुगरहकर बचन साँच्चि हो बाजिके पर्मानित गर्ले।
ह्व बेटिन धेरइ दिनसम्म इन्खाए गरिधर्लि। इत्तिके साराइ धर्लनाइ पावललाइ दिक्क लागिकइ ह्व बेटिदिस फर्किके भुत आत्मालाइ बलल्ते, “येसु खिरिस्टकर नाउँनाइ मुइ तुइलाइ आग्या गर्छु, तुइ ह्व बेटिबान निस्किके जाइहाल।” इन्खा बल्लेसात ह्व भुत आत्मा निस्किके जाइहाल्ले।
परमेसोरिन पावलकर हातबान पत्याइ बइसक्नार अचम्मकर कामलत गर्ले,
होलत दिन्ने एउटे मनकराइ हकिके मन्दिरनाइ जम्मा हक्तेला र घर-घरनाइ खाइपि गर्तेला अनि होलत खुसि र खुल्ला मनिन मिलिजुलि खाइतेला,
ह्य घटना था पाइके ह्व टापुकराइ आने बिरामिलत पुनि आइला र बिसेक हक्ला।
ह्व बिसेक हक्ल मानुस सोलोमन नाउँकर दलाननाइ पत्रुस र युहन्नासिन हिन्ल देखिके सेब्बाइ मान्छेलत अचम्म मान्तिन एकेचोटि कुत्तिन आइला।
तोर पबित्र सेबक येसुकर नाउँनाइ बिरामिल्काइ बिसेक पारइकर लागि, अचम्मकर चिन्न देखाइलाइ र अचम्मकर काम गरइकर लागि आफ्ने सक्तिसालि हात बाढाउ।”
उछिका पत्रुसिन एनियास नाउँ गर्ल मानुसलाइ भेट्टाल्ते। ह्व पछ्यघात रोगिन गर्तिन आठ बर्सदेखि ओछ्यानबान उठइ सक्ल बइरइल।
पत्रुसिन होल्काइ कोठाबान बाइर पाठाइल्याक र घोडा टेकिके पार्थना गर्ले। अनि पत्रुसिन लासदिस फर्किके बाज्ले, “ए तबिता, उठ!” होइनिन आँखि खोल्तिन पत्रुसलाइ देख्लि र उठिके बस्लि।