2 र होलत धेरे रिसाइला, किनारइभने पत्रुस र युहन्नान “येसु मर्लबान जिउँते हक्ल जिन्खाए आने मान्छेलत पुनि मर्लबान जिउँते हक्छत” बाजिके सिकाइ धर्लाइ रइला।
मान्छेल्को बड्खो भिड देखिके यहुदिलत डाहन भरिके पावलिन बाज्ल कुरोकर बिरोद गर्तिन डाउनो गर्ला।
इपिकिउरि र इस्तोइकि दार्सनिकलत मद्दे पुनि कत्ताल्किन पावलसिन बाद-बिबाद गर्ला। होल्किन बाज्ला, “ह्य बकबके केति बाज्छइ?” कत्ताल्किन चाइ “हेइनिन ता आने बिदेसि देउताकर पर्चार गर्ल जिन्खाए देख्छे” बाज्ला। किनारइभने पावलिन येसु र मर्लबान जिउँते हक्नार कुरोकर पर्चार गर्तेल।
होइ समय उछिका पर्भुकर बाटकर बिसयनाइ बड्खो होहल्ला हकल्ते।
होल्किन एउटो कुरोनाइ मात्र दोस लाइ सक्छत, मुइनिन हेइ कुरो होल्को माजनाइ ठडाइके बड्खो सोरिन साराइकइ बाज्ल रइनाइ, ‘मर्लाइ मानुसलत फेरि जिउँते हक्छत बल्ल कुरोनाइ मुइनिन बिस्वास गर्ल हुदान इछि मोर मुद्दा चलिधर्लाछि।’”
होल्किन बाज्लाइ रइला, मुक्ति दिनार खिरिस्टनिन दुख भोगिकइ मरइ पर्छि, र मर्लबान जिउँते हक्नाराइ मद्दे पइलो हकिके होइनिन आफ्ने जाति र आने जातिल्काइ जोतिकर घोसना गर्नारआछ।”
परमेसोरिन मर्ल मान्छेल्काइ जिउँते पार्छइ बाज्नार कुरोनाइ किनारइ तोरा बिस्वास गरइ बइसको?
जिबन दिनारलाइ तोराल्किन मार्लो, तर परमेसोरिन होलाइ मर्लबान जिउँते पारल्ते, अनि हेइ कुरोकर हाइ साछि आछे।
पर्धान पुजारि र होक्र सदुकि समुहकराइ मान्छेलत डाहन भरिके पेरितको बिरोद गर्ला,