6 तर पत्रुसिन होलाइ बलल्ते, “मुइसिन सुन-चाँदि ता बइने, तर जे मुइसिन आछि, ह्व तुइलाइ मुइ दिछु। नासरतकर येसु खिरिस्टकर नाउँनाइ उठिके हिन।”
हेइनिन जे गरइ सक्लि होइ गर्लि। हेइनिन मोर सरिरलाइ गड्काइकर लागि अगाडि ने अत्तर खन्याइकइ तयार पार्लाछि।
बिस्वास गर्नारकोसिन इन्खा चिन्न हक्नार आछि, मोर नाउँनाइ होल्किन भुतलत निकाल्नार आछत र नयाँ-नयाँ भासा बाज्नार आछत,
परमेसोरिन नासरतकर येसुलाइ पबित्र आत्मा र सक्तिन अभिसेक गर्ले। परमेसोर येसुसिन हक्ल हुदान येसुन मजार काम गर्तिन र दियाबलसिन सताइलाल्काइ बिसेक पार्तिन सेब्बे ठउँनाइ जाइले।
ह्व बेटिन धेरइ दिनसम्म इन्खाए गरिधर्लि। इत्तिके साराइ धर्लनाइ पावललाइ दिक्क लागिकइ ह्व बेटिदिस फर्किके भुत आत्मालाइ बलल्ते, “येसु खिरिस्टकर नाउँनाइ मुइ तुइलाइ आग्या गर्छु, तुइ ह्व बेटिबान निस्किके जाइहाल।” इन्खा बल्लेसात ह्व भुत आत्मा निस्किके जाइहाल्ले।
“हे इज्राएलकराइ मान्छे हो, ह्य कुरो सुनो, परमेसोरिन नासरतकर येसुमार्फत तोराल्को माजनाइ सक्तिसालि कामलत, अचम्मकर कामलत र चिन्नलत देखाइल तोराल्काइ था ने रोइस्या। ह्व कामबान परमेसोरिन नासरतकर येसुलाइ आफिन पाठाइल हो बाजिके पर्मानित गर्ले।
“होइहुदान इज्राएलकराइ सेब्बे घर परिवारकिन ह्य कुरो पक्का गरिके जान्दिखन कि तोराल्किन कुरुसनाइ टागिकइ मार्ल येसुलाइ ने परमेसोरिन पर्भु र खिरिस्ट बानाल्ते।”
येसुकर नाउँनाइ बिस्वास गर्ल हुदान तोराल्किन देख्ल र चिन्ल ह्य मानुसिन तागत पाइले। येसुबान पाइल बिस्वासिन ह्य मानुस तोरा सेब्बाल्को अगाडि बिसेक हक्लाछ।
होल्कोबान केइ पाइनार आस गरिके होइनिन ध्यान दिके होल्काइ हेर्ले।
ह्य बाजिके पत्रुसिन होक्र दाइने हात आठाइके उठाल्ते। होइ बेला ने होक्र गोड र गोलि-गाठोनाइ तागत आल्ते।
तोराल्काइ र इज्राएलकराइ सेब्बाइ मान्छेल्काइ था हक्दिक कि तोराल्किन कुरुसनाइ टागिकइ मार्लाइ, र परमेसोरिन मर्लबान जिउँते पार्ल, होइ नासरतकर येसु खिरिस्टकर नाउँनाइ ह्य मानुस तोराल्को अगाडि बिसेक हकिके ठडाइलाछ।
होल्किन पत्रुस र युहन्नालाइ सभाकर अगाडि आनिकइ सोद्ला, “तोराल्किन कुन्टो सक्तिन वा कुनकर नाउँनाइ इन्खा काम गर्छो?”
पत्रुसिन होलाइ बलल्ते, “ए एनियास, येसु खिरिस्टिन तुइलाइ बिसेक पार्स्यास। उठिके आफ्ने ओछ्यान मिलाउ।” एनियास तुरुन्तइ उठिहाल्ले।